Chapter Twenty-Two

4.4K 146 0
                                    

Chapter 22

Scarlett

"I'm sorry." I sighed heavily because of what he have said. Alright, he is sorry.

"It's okay. Okay na." I said.

"Now kung okay lang sa'yo, you can go out. Please leave me for a while so I can rest." I said. Naramdaman ko ang pagtayo nito. I felt that he was hesitant to leave at first pero kalaunan ay nawala narin ito.

I saw my self crying inside the clinic. Mahina ang mga hikbi ko. He is done pushing me now, did we have a closure? Is that what they called end of a relationship?

Natawa ako, nagkaroon nga ba kami ng relasyon ni Sebastian o ako lang ang nag-akalang meroon? Maybe ako lang, right, ako nga lang.


HINDI na ako muling bumalik sa 15th floor. Nang matapos ang oras ng trabaho ay dali-dali akong lumabas ng clinic. Ni hindi ako nakapag pasalamat sa nurse.

Diretso ako hanggang sa labas ng building. Hanggat maari ayokong makita o makasalubong si Sebastian. Papara na sana ako ng taxi ng may kumuhit sa likuran ko.

"Scarlett right?" Lumiwanag ang mukha ko ng makita ang lalaking kumuhit saakin.

"Baron!" I exclaimed.

Feeling ko gusto ko itong yakapin pero mabuti na lamang at napigilan ko. Instead, I pinch his red cute cheeks so tight.

"Ouch!" Reklamo muli nito.

I giggled.

"Sorry! I find your cheeks so cute talaga." I said.

"Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba 'yan o hindi. Anyway, uuwi ka na?" He asked. I nodded.

"Diba may utang ka saakin?"

Hindi ko alam kung paano ako pumayag na sumama sa kaniya. I just know him by name. He is Baron the one who caress my back as I was vomiting. Pero magaan ang loob ko sa kaniya and he looks good.

"Saan mo gustong mag early dinner?" He asked. He was driving seriously. Nakatitig lamang ako sa kaniya the whole ride. I told him na kahit saan, total ako naman ang may utang sa kaniya.

We arrived at a chicken restaurant. I ate a lot pero hindi niya ito pinuna. I discovered a lot from him lalo na sa part na negosyante din pala ito. He and his parents are planning to invests in the Alonso's. Nag thumbs up ako doon dahil maganda at successful na company ang Alonso.

"Excuse me Baron, CR muna ako." I said.

"Okay I'll wait for you. Ihahatid na kita pauwi a." He said and I nodded. Kasi why not? Para makatipid. Goal ko pa naman mag ipon for my baby.

As I was walking towards the comfort room may biglang humila sa kamay ko. I gasped and then groan. Masakit kasi ang pagkakahila nito.

"Ang bilis naman Scarlett. Iyon ba ang ipapalit mo saakin? I'm more richer than that asshøle!" Napaigtad ako dahil sa mga sinabing salita ni Sebastian.

What the hell is wrong with this man?

"Ano ba 'yang pinagsasasabi mo? Baron is just my friend! At bakit naging issue kung sino ang mas mayaman sa inyo?" His jaw tightened.

"Tara na, ako na maghahatid sa'yo." He held my wrist pero agad ko itong binawi.

"Ano ba! Leave me alone will you? Akala ko ba let's act professional and no personal things?" I ask.

"Mag c-cr muna ako." I hissed and hurriedly went inside the cr.

Hindi ko alam kung nasa labas pa ba si Sebastian. I hope wala na, I'm sure wala na din siguro 'to baka nga kasama pa nito si Colline e. Romantic dinner huh? Galit galitan ha? Che!

Paglabas ko ay laking ginawa ko ng walang bakas ni Sebastian. Pero laking gulat ko ng along the way nandoon pala ito nakahalukipkip habang seryoso ang mga mata.

"Come on." He said and turned his back.

I sighed. Nakakainis na siya.

"Ano pa ba ang hindi mo gets Sebastian? Ano pa ba ang hindi ko gets? Why are you acting like this? As far as I remember you kept on pushing me away tapos heto ngayon?" Tumigil sa paglalakad si Sebastian at matalim ang mga titig na pinukol ako.

"Hindi ko alam!"

"Hindi ko alam okay?"

"I was damn hurt when you leave me. Feeling ko tadhana ng iwanan akong mag-isa. I thought you love me, I thought you want to live in my world. Pero ano 'yong nasa sulat mo? Hindi tayo para sa isa't-isa dahil mahirap ako? Masakit Scarlett! Sobrang sakit! I thought I will never see you but damn you have the guts to work in my company huh?" Agad ko itong sinugod ng sampal.

"Walanghiya ka! Hindi mo alam ang totoo! Gusto mo malaman ang totoo? The day I left you was the day mom and Rence threatened your life. I'm sure papatayin ka ni mom kapag hindi ko siya sinunod. She wants me back and she wants me to marry Rence."

"Akala mo hindi mahirap saakin na iwanan kang hayop ka? I gave you my everything! Oo ikinasal na ako pero hinayupak ka ikaw ang una ko! I tried to chase you I tried to tell you the truth pero kasing tigas mo ang bato! Now I'm done!"

I said and tried to dry the tears that keep on falling in my cheeks. Akala ko hindi ko na masasabi pa kay Sebastian ang lahat ng 'to. I thought I'm going to burry it inside my heart.

I looked at him with my tears.

"And I mean everything I said Sebastian. I said nothing but the truth. Kung hindi mo papaniwalaan, wala akong magagawa basta sinabi ko lahat ng totoo. I left you not because I don't love you, I left you because I love you so damn much that I'm afraid for your safety."

I dried my tears and sniffed.

"If you excuse me." I said and started walking but again I felt his hands over my wrist.

"Please Scarlett? Let me ride you home safe. You don't even know that Baron guy." He said in his calm voice. Since I'm drain and tired hindi na ako nagpakipot pa. I nodded.

Nilapitan ko muna si Baron at sinabing may sumundo saakin. Agad naman siyang pumayag at nagpasalamat kami sa isa't-isa.

Naging tahimik ang biyahe namin ni Sebastian. Nagsasalita lamang ako kapag tinuturo ko ang daanan.

____

Trapped with the Lost Billionaire R-18 ✓Where stories live. Discover now