တစ်ခါတစ်လေမှာ ကိုယ် အများကြီးမျော်လင့်ထားတဲ့ အရယတွေ ဖြစ်မလာခဲ့ရင် အရမ်းဝမ်းနည်းရတတ်တယ် အခုလည်း Jin ဝမ်းနည်းကြီးစွာနဲ့ ထိုင်ငိုနေမိတာ မိနစ်အနည်းငယ်လောက် ရှိရောပေါ့
အမှောင်ထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ ထိုင်ငိုနေတဲ့ Jin ပခုံးပေါ်ကို လာပုတ်တဲ့ လက်ကြောင့် ဝမ်းနည်းတဲ့ စိတ်ကနေ ကြောက်လန့်တဲ့ စိတ်သို့ အလျင်အမြန်ပင် ကူးပြောင်းကာ
ထိုင်နေရာမှ ရုတ်တရက်ထကာ အော်မိတော့သည်
Jin - အားးးးးးးး
Jin မှာ အော်လည်းအော် အနောက်လည်းဆုတ်ရင်း နောက်ဆုံးတော့ နံရံနဲ့ ထိမိတော့မှ.
Jin - ဘယ်...ဘယ်သူလဲ
Jin - ဘယ်သူလဲ လို့ မေးနေတယ်
မီးဖွင့် ချင်သော်လညိး မီးခလုတ်က အနီးအနားမရှိ အသံတို့ကလည်းတုန်ရီစွာပင် မေးနေသော်လညိး တစ်ဖက်က ပြနိမဖြေ
ပြန်မဖြေသောကြောင့် ပို၍စိုးရိမ်မိတယ်
နှလုံးရောဂါအခံရှိတာကြောင့် အခုလို အလန့်တကြားကိစ္စက ဖြစ်နေတော့ မေးနေရင်းနှင့်ပင် ရင်ဘတ်တို့က အောင့်တတ်လာသည်
ထို့ကြောင့် ကြာကြာမရပ်နိုင်တော့ပဲ ရင်ဘက်သို့ လက်ဖိကာ ထိုင်ကျသွားတော့ မှ တစ်ဖက်လူရဲ့ အသံနှင့် အတူ မီးဖွင့်သံကိုပါ ကြားရတော့သည်
Jk- Hyung........
Jk - Hyung ရရဲ့လား အဆင်ပြေလား ဆေးရုံသွားမလား Hyung......
Jk - Hyung ကိုပြောနေတာကြားလား အဆင်ပြေရဲ့လားလို့
Jk ထိုင်လျက်ဖြစ်သွားတဲ့ Jin အနားသို့ အပြေးသွားကာ Jin ပခုံးလေးကို ကိုင်ရင်း တရစပ်မေးနေပေမယ့် Jin ကတော့ ရင်ဘက်ကို လက်ဖိထားဆဲ သို့သော် မျက်ဝန်းတို့ကတော့ Jk အား မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေမိတယ် Jin ရဲ့ အခုလို ပုံစံက Jk အားစိုးရိမ်စိတ်တွေ တဖွားဖွား တိုးလာအောင် လုပ်ပေးနေသလို
Jk - Hyung...... ပြန်ဖြေဦးလေ တစ်ခုခု
Jin - koo.........
တိုးတိုးလေးပါပဲ တကယ့်ကို တိုးတိုးလေးပါ
Jin - ဘာလို့လဲ........ ဘာလို့လဲ koo.....ဘာလို့လဲလို့
ပြောလဲပြော ငိုလည်းငိုကာ Jk အား တင်းကြပ်စွာ ထဖက်လိုက်တော့သည်
YOU ARE READING
Clouds (Complete)
Fanfictionပြောင်းလဲမှုများနေတဲ့ လောကကြီးထဲမှာ ကိုယ့်အတွက်မပြောင်းလဲတဲ့ အရာတစ်ခုလိုချင်တယ် Kim Soek Jin ကလေး မင်းအတွက်ဆိုရင် ကိုက အမြဲတည်ရှိနေမယ့် သူပါ Jeon Jung Kook
