Chapter 11

2K 94 29
                                    

SPG

GUSTAVE

"That is all for today, Sir." Vilma said dismissively as she looked on her ipad. Nang marinig ko iyon ay agad kong tiningnan ang wrist watch ko. Damn, inabot nanaman ako ng alas sais.

"Naka-handa na ba ang sasakyan?" Tanong ko.

Tumayo ako at ibinutones ang aking suit. I didn't bring a single thing with me. Vilma knows what to do. She's been with me for a long time.

"Yes, Sir."

"How about that thing that I asked you to do?" Paninigurado ko sa isang personal na utos ko sa kanya.

"It's all settled, Sir. The whole restaurant is yours." Yumuko si Vilma nang lagpasan ko siya at humakbang patungo sa elevator.

Niluwagan ko ang neck tie ko pagka-sakay ko sa kotse. Tapos na ang araw ko sa opisina pero hindi pa din naiibsan ang mga responsibilidad ko. I brought a bunch of paper works with me that I have to review and sign at home. I am tired but after years of working, I already got used to it.

When I arrived at home, it was oddly quiet. More quiet than normal days. I mean, of course. You live in an empty house with dozens of servants and a wife that always wants to get her ways. You can't even call this place a home.

"Magandang gabi, Gustave. Ipahahanda ko na ba ang hapunan mo?" The head servant, Manang Charito which was our nanny when we  were young asked. She barely do all the hard work now because of her age. Madalas na minamandohan niya nalang ang mga serbantes sa kung ano ang dapat gawin sa bahay.

"It's okay, Manang. May trabaho pa ako." I politely declined.

Manang Charito is the only mother figure that I have. Siya lang ata ang ang babaeng iginagalang ko pero hindi pa din maaalis noon na ako pa din ang kanyang amo.

"Ikaw talagang bata ka. Tumanda ka na't lahat, trabaho pa din ang inuuna mo. Hindi mo man lang laruin ang anak mo." Naiiling niya akong pinag-sabihan.

Play with my son? The boy can't even talk straight. I'm sure the maids are keeping him company. And if that's not enough, I'm sure the toys that I bought for him will do the job.

Bumuntong hininga ako at hindi na siya sinagot. Hinubad ko ang aking coat at at ibinigay iyon kay Manang kasama ang maliit na briefcase ko. Alam niya na kung saan ilalagay iyon. Iniwanan ko na ang matanda at dumiretso sa kwarto. Katulad ng inaasahan ay walang laman ang apat na sulok noon. Nauna nanaman akong umuwi kay Sandrine.

She wasn't here but her scent is all over the place. How I wish I could make it up to her. Kiss her, and fuck her all night so she could forget how much she hates me.

I immediately went into the shower to wash off all of today's work. Marami pa akong dapat na gawin. Marami pang dapat na kausapin at bayaran bago maisagawa ang plano ko para sa kumpanya. Buong buhay ang inilaan ko para mag-tiwala ang Abuelo sa akin at hinding hindi ko siya bibiguin.

I was about to finish showering when I heard the door to the Master's bedroom opened. Pinatay ko ang shower at inabot ang nakasabit kong tuwalya. She's finally home, huh? Ilang linggo niya din akong iniiwasan. Sa wakas ay natiyempuhan ko din siya.

She seemed to be startled when I stepped out of the bathroom. I saw her sighed in relief as she was taking of her shoes while sitting on the edge of the bed. Sandali siyang natigilan nang makita ako ngunit mabilis din siyang nakabawi at tumayo. Dumiretso siya sa malawak na walk-in closet.

I smirked and scratched my brow. I know she's trying to run from me but didn't she realize that the walk in closet is where I am exactly going? Nailing ako at sinundan siya papasok.

Elite WarsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon