3

1.2K 135 148
                                    

"Dün yolda sizi gördüm." derken Kirishima'nın önündeki sıraya oturmuştu Midoriya. "Bugün kaşın patlak falan gelirsin sanmıştım." Kirishima kendini tutamayıp güldü. Bakugou kavga çıkartmış olsa bile dayak yiyeceğini hiç düşünmüyordu.

"Biraz konuşmaya çalıştım. Gerçekten de dediğin gibi biriymiş."

"Arkadaş olmak için pek uygun değildir. Hâlâ istiyor musun bunu?" Kirishima hafifçe gülümseyip başını salladı. "Kesinlikle."

Midoriya sıradan kalkacakken Kirishima bileğini tutup durdurdu onu. "Midoriya...Bakugou'nun sevdiği bir şey biliyor musun?"

"Ha? Ne gibi bir şey?"

"Kolayca ulaşabileceğim, tercihen kantinden alabileceğim bir şey mesela."

"Hmm şey, Bakugou fıstıklı çikolataya bayılır."

"Tamamdır. Teşekkür ederim."

.

Kantinden almış olduğu fıstıklı çikolatayı elinde tutarak koşa koşa çıkmıştı sınıftan. Bakugou'ya yetişmesi gerekiyordu. Biraz ilerisinde olduğunu fark ettiği için hızlandı. Çocuğa yetiştiğinde ise çikolatayı önüne uzattı. Bakugou bir saniyeliğine duraksadı, önce çocuğun yüzüne, sonra çikolataya baktı ve yürümeye devam etti.

"Sana aldım."

"İstemiyorum."

"Emin misin?"

"Sapık gibisin."

"Orasını geç, çikolatayı istemediğine emin misin?"

"Evet."

Kirishima "pekii." diyerek paketi açtı ve iki kare kopardı kendisi için. Yürürken bunu yapmak zor olmuştu, ayağı takılmadığı için şükretti içinden.

"Mmm, bayağı güzel he. Zevkli çocuksun."

"Aptal Deku mu söyledi sevdiğimi?"

"Evet. Ama dediği kadar seviyor gibi gözükmüyorsun. Neyse, hepsi bana kaldı." O sırada Bakugou yan yan ona bakmış, istemsizce yutkunmuştu. Çikolata zayıf noktasıydı ve şimdi karşı koymaya çalışmak..çok zorlamıştı onu.

"İstediğini biliyorum, al hadi. Senin için aldım zaten." Bakugou karar veremese de en sonunda çocuğun uzattığı paketi hızlıca aldı.

"Rica ederim." diyerek gülümsemişti Kirishima, bu kaba çocuğa karşı. Bakugou yine de teşekkür etmedi.

"Bence bu güzel bir başlangıçtı. Ne dersin?" derken Bakugou'nun ağzının kenarına çikolata bulaştığını fark edip kahkaha atmıştı. Çocuk çikolatayı öyle hızlı yemişti ki her yerine bulaşmıştı.

"Ne var?"

"Ne mi var?" Tekrardan güldü istemsizce. Çok sevimli görünüyordu, ona söylemek istediğinden emin değildi ama kötü biri olmayacaktı.

"Ağzın çikolata olmuş, bekle de ıslak mendil vereyim." Çantasını hemen önüne çevirerek bir ıslak mendil çıkarıp Bakugou'ya uzattı. Islak mendili elinden kapıp hızlıca ağzını temizledi Bakugou.

"Her neyse. Bir daha bir şey alma bana."

"Bana salak diyene bak. Benden yararlanabilirdin."

"Gereği yok. Kendi çikolatamı kendim alabilirim."

"Çok inatçısın, biliyor musun?"

"Sen de aptalsın."

Konuşmaya devam etmek isterdi ama bayağı yürümüşlerdi ve Kirishima'nın evi aslında ters tarafta olduğundan dolayı bir sürü yol gitmesi gerekiyordu. Yani geri dönmeliydi.

"Bunu bir teşekkür olarak kabul edip gidiyorum. Yarın görüşürüz." Bakugou bir şey demeyip yürümeye devam etti.

stupid || KiriBakuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin