Final

1.1K 117 108
                                    

"Neden bir şeyi yapmayı unutmuş gibi hissediyorum?" diye mırıldandı kendi kendine. Okuldan çıkmış, birkaç saniye önce de Kirishima'yla ayrılmıştı. Dakikalardır içinde böyle bir his vardı. Bir şeyi yanlış yapıyordu sanki.

Adını seslenen çocuğa döndü istemsizce. Çocuk ona el sallayıp yola adımını atmıştı. Arabanın çocuğa çarptığı an, içindeki his gitmişti. Buydu, yapması gereken buydu. Onu uyarmak, belki de kurtarmaktı.

Koşabildiği kadar hızlı koştu çocuğun yanına. Kan içinde kalmış başını bacaklarının üstüne koydu rahat edebilmesi için. Daha fazlasını düşünemiyordu, kafası çok bulanmıştı. Beyni çalışmıyordu sanki

"Bakugou.." diye fısıldadı çocuk acıyla. Bakugou çocuğun yanaklarına koydu ellerini ve "buradayım, buradayım." diyerek parmağıyla yanağını okşadı. Çocuk elinin altında kıvranıyordu ve o hiçbir şey yapamıyordu.

"Acıyor...Çok acıyor." Ağlamaklı bir ses tonuyla konuşmuştu çocuk. Nefes almakta güçlük çekiyordu, doğru düzgün göremiyordu. Bakugou titreyen dudağını ısırdı ağlamamak için. Acısını geçiremiyor olmak onu öyle öfkelendiriyordu ki kendine karşı.

"Bir şey yap lütfen." Çocuğun fısıldamasına karşılık "ne yapacağımı bilemiyorum." dedi derin bir nefes alırken. Düşünmesi gerekiyordu, bir şey yapmak zorundaydı ama yapamıyordu. Avucunun içiyle alnına vurdu ve "düşün aptal, düşün." diye kızdı kendine.

"Üzgünüm." Birkaç kere öksürdü. O an dudağının iç kısmında bir kırmızılık gördü Bakugou. Yoksa o..

"Bakugou..seni seviyorum." Zorla mırıldanmasının ardından yüzünde buruk bir gülümsemeyle gözleri kapandı.

"Hayır hayır hayır hayır!" Çocuğu göğsüne bastırırken defalarca tekrarladı bu kelimeyi Bakugou. Bunun çocuğu geri döndürmeyeceğini bilse de, elinden başka şey gelmiyordu. Gözlerini gökyüzüne dikip acıyla bağırdı ve çocuğa tekrardan baktı. "Özür dilerim.."

Gözlerini açtığı an derin bir nefes alma ihtiyacı duydu. Sanki saatlerdir suyun altındaydı da, yeni çıkabilmişti. Göğsündeki baskı saniyeler geçtikçe azaldı ama üstündeki korkuyu hâlâ atamamıştı.

Titriyor olduğunu fark etti, bütün vücudu ter içinde kalmıştı. Yorganıyla yüzünü sildi ve kendine gelebilmek için gözlerini hızlı hızlı kırptı. Bir kabus olduğunu bilmesine rağmen hâlâ çok kötü hissediyordu ve Kirishima'nın sesini duyma ihtiyacı duyuyordu. Telefonuna uzanıp rehberden çocuğun ismini buldu.

Gecenin bir saati olmasına rağmen birkaç çalıştan sonra açılmıştı telefon.

"Bakugou saatin farkında mısın? Bu saatte insan ara-"

"Üzgünüm." Sesindeki titremeyi fark edince endişelendi Kirishima.

"Sen iyi misin? Bir şey mi oldu?" Bakugou burnunu çekti. "Hayır, hayır üzgünüm. Uyandırmak istemezdim."

"Bakugou saçmalama. İyi değilsin, ne oldu?" Açıkçası gerçekten çok endişeliydi şu an. Gecenin bu saatinde ağlayarak arıyordu nasıl olsa. Bakugou'dan beklenecek bir şey olmadığı için daha da endişelenmişti.

"Önemsiz bir şey. Gerçekten."

"Önemsiz olsa aramazsın biliyorum. Söyler misin ne olduğunu?" Çocuğun sesindeki endişeyi hissedince "seninle tanıştığımdan beri duygusal bir aptala döndüm." diyerek gülmekle ağlamak arasında bir ses çıkardı. Endişesini biraz da olsa geçirmek istemişti.

"Konuyu değiştiriyorsun." derken sesi yumuşak, anlatmasını isteyen bir biçimdeydi.

"Sadece kabus gördüm."

"'Sadece' kabus olmadığı belli. Ne gördün?"

"Kazayla ilgili.." Cümlesini tamamlamayınca Kirishima iç çekti. "Bilinçaltına sıçacağım ha! Seni korkutmaktan başka bir bok yaptığı yok." Bakugou'dan ses gelmeyince devam etti. "Anlatman için zorlamayacağım, zaten tahmin ettiğim şeydir. O yüzden sadece şunu söyleyeceğim. Şunu sakın unutma Bakugou Katsuki, ben seni asla bırakmam. Tamam mı?"

Bakugou gülümsüyor olsa da gözyaşlarının akmasını engelleyemiyordu. Çocuğun göremeyeceğini bilse de başını sallayarak "tamam" diye mırıldandı ve şu ana kadar hiç söylemediği o cümleyi söyledi. "Seni seviyorum."

Kirishima nefesini tuttu. Bunu ondan duymayı o kadar çok beklemişti ki..

"Ben de seni seviyorum, tahmin bile edemeyeceğin kadar."

Şimdi öncelikle şu en baştaki şeyi finale yazmam ne kadar mantıklı oldu bilmiyorum. Kazadan hemen sonra yazsam daha mantıklıydı ama aklıma gelmedi lol

Hiçbir şekilde emin olamıyorum bu bölümden. Kötü bir final okutmak istemiyorum size. Ama yayımlamak için sabırsızlanıyorum da hahdjahxj yani son hali bu işte. Umarım yazabilmişimdir🥺

Okuduğunuz için hepinize çok teşekkürler, iyi ki varsınız❤️

stupid || KiriBakuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin