8

1K 131 41
                                    

Masada tek başına yemeğini yiyen Bakugou'yu görünce Mina ve Sero'ya "siz gidin, ben Bakugou'nun yanına gidiyorum." deyip adımlarını çocuğun masasına yönlendirdi. Bakugou geldiğini görmemişti, yemeğini yemeye devam ediyordu.

"Selam!" Başını kaldırmadan sadece gözlerini çevirdi çocuğa ve bir şey demeden kolasından bir yudum aldı.

"Bir kere cevap versen ölür müsün?" derken tepsisini masaya bırakmış, Bakugou'nun tam karşısına oturmuştu.

"Evet." Kirishima gülümsedi. Çocuğun ters cevapları hoşuna gidiyordu.

"Bugün daha bir sakin görünüyorsun."

"Tepemi attırmadığın zaman sakinim."

"Kandırma kendini Bakugou. Ben senin tepeni attıracak bir şey yapmasam da tersliyorsun beni."

"Laf atmak için mi geldin boktan saçlı?"

"Hayır. Yalnız olduğunu görünce gelmek istedim. Sıkılmış görünüyordun."

"Sıkıldım çünkü."

"Bak, benimle arkadaş olmayı kabul etsen bu kadar sıkılmazsın."

"Seninle konuştuğuma şükret."

"Hadi ama, bu kadar kibirli olma Bakugou." Bakugou derin bir nefes verip terslememek için tuttu kendini. Kirishima'nın dediği şeyler üzerinde bir etki bırakıyordu, bunun farkındaydı. İçten içe biliyordu haklı olduğunu. Ama o böyle birisiydi ve değişmek istemiyordu.

"Çıkışta evime gelmek ister misin?" Kirishima'nın sorusuyla gözleri kocaman açıldı çocuğun. Şu ana kadar kimse onu evine davet etmemişti. Gerçi, etseler bile gider miydi bilemiyordu.

"Reddetmeden önce-"

"Gelirim." diyerek çocuğun lafını bölünce Kirishima heyecanla gülümsedi. "Ciddi misin?"

"Evet dedim ya boktan saçlı."

"Garip geldi ne bileyim! Neyse şey, tamam o zaman. Çıkışta buluşuruz."

"Gidiyor musun şimdi?" diye sordu Bakugou. Cidden bunu sorup gidecek miydi?

"Hayır. Sadece iyice anlaşalım diye öyle dedim."

"Aptalsın."

stupid || KiriBakuWhere stories live. Discover now