+18 Bir mafya ve onu soymaya gelen hırsız çetesinin lideri bir kızın imkansız aşk hikayesini okumaya geldiniz. Tutkunun, ihtirasın , ihanetin ve nefretin zirvede olacağı bu kitabın içine girmeye hazır mısınız?
------
Bağlandığım sandalyeden kurtulma...
Öncelikle vize haftamdan dolayı bölüm gecikti kusura bakmayın amaaa telafisi için iki bölüm UZUNLUĞUNDA bir bölüm yüklüyorum. Şarkıyı Arenalı sahne başlayınca açmanız önerimdir.
Sizlere güzel bir haberim daha var. Yavaş yavaş büyüyoruz. Bu da beni gerçekten çok mutlu etti. Minik Gölgeler benim sizden ricam lütfen arkadaşlarınıza dostlarınıza kitabımızı önerin. Desteklerinizi esirgemeyin.❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkımız Linkinpark-Papercut
Gergince masada oturuyorduk. Hiç bu kadar gerilmemiştik. Canman'ın parmaklarıyla masaya çılgınca vuruşları ortamdaki tek sesti.
"Nasıl bunu kabul edersin?" dedi. Canman sinirden köpürürcesine sormuştu. O gece kulağımdaki kulaklık sayesinde Çağan Dinçer ile olan anlaşmayı başından sonuna kadar biliyorlardı.
Gergince iç geçiren Aslı, suçlulukla bana bakıyordu ama suçlu yoktu. Bu mesele artık Çağan Dinçer ile benim meselemdi. Onları daha fazla bu işe sokamazdım.
"Esila bu işte tek başına olamazsın. Bunu yapamazsın." dedi Aslı yalvarırcasına.
Sözünü tamamlamasına izin vermeden: "Bakın birimizin yüzü ortaya çıkarsa diğerleri işi devralır. Yüzü ortaya çıkansa arkada çalışır. Bu bizim en büyük kuralımızdı. Şimdi nasıl olurda bunu unutursunuz? Bu işin üstesinden gelebilirim." dedim.
Canman sinirle atılarak: "Üstesinden gelirmiş! Ya gelemezsen Esila? Ya o adam sırf canı sıkıldığı için oyun oynuyorsa?" dedi.
"Oyun oynamıyor cesedi gördüm. Benim için endişelenmeyin. Şu an endişelenmemiz gereken tek şey Arenadaki dövüşe kadar katile dair bir şeyler bulmamız ve Dinçer'e sunmamız. Olurda bir şey bulamazsam işte o zaman endişelenmemiz gerekir." dedim.
Bıkkınca söylediğim sözler yorgunluğumu yansıtıyordu. Onlara belli etmesemde ben de korkuyordum. O geceden sonra 2 kere Arenaya gitmiş ve bir ipucu aramıştım. Ama hiçbir şey bulamadan dönmüştüm. Arenaya gittiğim iki seferde de Çağan tarafından görmezden gelinmiştim. Sıradan bir güvenlik görevlisi gibi etrafta dolaşmıştım. Önemli hiçbir yere girmeye rütbem yoktu. Onunla konuşmaya rütbem yoktu. Hiçbir yere giremiyorsam hiçbir şey bulamamam da doğaldı değil mi? Gözlerimle ona bunu anlatmaya çabalarcasına sürekli ona gözlerimi dikerek bakmıştım ama birkaç umursamaz bakış haricinde benimle ilgilenmemişti.
Çağan Dinçer Arenadaki görevim hakkında konuşmamı yasaklamıştı. Bu işimi daha da zorlaştırıyordu. İstediğim yere giremiyor, istediğim gibi hareket edemiyordum. O geceden sonra benimle konuşmamıştı. Onunla konuşamıyor olmak beni geriyordu. Sanki yerimde sayıyordum.
Sorun şu ki onunla konuşmakta beni geriyordu. Çağan Dinçer ile konuşmak ayrı bir işkence türü olmalıydı. Yüzümden biran olsun çekmediği delici gözleri gözlerimi hapsetiyordu. O kadar dikkatli bakıyordu ki sanki içimi görebiliyordu.
