KALBİNE YOLCU/TEXTİNG [20.11.2020]•Tamamlandı

BÖLÜM 17:SEN OLMAYINCA OLMUYOR

veee yeni bölüm...
Madem sınavlar ertelendi bir bölüm atayım dedim.
Bu sefer uzun bir bölüm ve texting kısmı en sonda.
Full texting olmasına çok az kaldı.
Medya Ediz ve Pelin.
Çok tatlısınız Ediz ve Peliiin💕
E yeni bölüme geçelim o zaman...

(Bu bölümün şarkısı,
Haluk Levent-Sevdana gönül verdim.)

Elimdeki mikserle yaptığım kremayı karıştırırken bir yandan da düşünüyordum.

Dün sahilde bir anda Eflah'ın kırlangıç balığından bahsetmesi,laf cambazının canlı müzikteki istek parçasında geçen kısım...

İstemsizce laf cambazının Eflah olduğunu düşünüyorum.
Ve düşüncelerimi engelleyemiyorum.
Aslında en başından laf cambazı deyince gözümün önüne gelen Eflah'ın yüzü oluyordu.Dün yaşananlar da bu düşüncelerimi destekliyordu.

Ama yine de kendisi istemedikçe ona sormayacaktım Eflah olup olmadığını.
Belki de Eflah değildir.
Bu ihtimali düşünmek içimde bir sıkıntıya yol açıyordu.

Derin bir nefes aldım ve gülerek konuşan çifte kumrulara baktım.
Hayat bunlara güzel vallahi.

Yanlarında sıkılan Rüya yanıma geldi.

Rüya,"yemin ederim ikisi içimi baydı,havada fazla aşk kokusu var bana sinek ilacı lazım.Sıkayım da kurtulayım şu kokudan."

Dedikleriyle beni güldürürken cevap verdim,
"Eee ne demişler cicim ayları."deyip,kıkırdadım.

Rüya,"Senin yarışmaya ne kadar zaman kaldı?"dedi,merakla.

"Son bir ay kaldı,gördüğün gibi her gün yeni tarifler deniyorum."

Rüya,"Hayırlısı neyse o olsun."

"İnşAllah canım."dedim,gülerek.

Rüya'da içeri giren Şafak'ın  yanına doğru ilerledi.

Elimdeki suyla saksıdaki gül'ün yanına gittim.
Elimdeki suyu çiçeğe döktüm,her gün suluyordum.Üzerindeki notu da defterimin arasında saklıyordum.
Aklıma gelince gülümsedim.

Biraz hava almak için bahçeye çıktım.
Müşteri gelmemişti.
Elime Pamuğu alıp,Asil'in kulubesine ilerledim.
İkisiyle konuşmayalı uzun zaman olmuştu,onlarla konuşmak bana iyi geliyordu.

Başlarını okşadım,pamuk kedim bağdaş kurduğum bacaklarımın üstüne yatarken Asil sağ tarafıma çökmüş beni izliyordu.

"Uzun süredir konuşmadık sizinle,
özlemişim sizinle konuşmayı.
Neler anlatacağım bir bilseniz.
Önce Laf cambazından başlayalım o zaman.Benim başımdan ayrılmayan bir laf cambazım var,sürekli mesaj atıyor bana.Ama kim olduğunu tahmin ediyor gibiyim.
Fakat ya o değilse ve tahmin ettiğim kişinin adını ona söylediğimde üzülürse.Bir de şu Asuman var,arkamdan ne planlar yapıyor Allah bilir...
Sizce ne yapayım ben?
Asil senin bir fikrin var mı?
Asil yüzüme anlamsızca baktı.
Pamuk bare sen bir şey söyle."

Asil gelen kapı sesiyle havladı ve kuyruğunu salladı.Arkamı dönüp gelen kişiye baktım.
Gelen Eflah ve Niraydı,Nira kapıdan koşarak yanıma geldi ve kollarını boynuma sardı.
Kollarımı ona sardım.

Eflah gülerek Nira'ya bakıyordu.
Eflah Nira'ya sevgisini hissettiriyordu,bu konuda onu taktir ediyorum.Nira'nın annesi bitkisel hayattaydı.Ne kadar anne sevgisi kadar olmasa da Eflah'ın sevgisi onu mutlu ediyordu.