KALBİNE YOLCU/TEXTİNG [20.11.2020]•Tamamlandı

BÖLÜM 34:ÇİFTE DÜĞÜN MÜ?

Selamunaleyküm,yeni bölüm geldiii...🌸
Sonunda mutlu olacağımız bölümler geldi.
Medya özlenen pastalar🎂🍰
Bu bölümler umarım yüzünüzde birer tebessüm bırakır.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen...🦋💙

(Behrem'den)

Yaşanmışlıklamızın her bir sayfasında bir imtihan yer alıyordu.
Biz ise bu imtihan yolunun sonuna gelince,yaşadığımız ibretlik şeylerden ders çıkarıyorduk.
Peki ya ders çıkarmayıp isyan etseydik ne olurdu?
Neden ben yaşıyorum bunları?Deseydik ne olurdu sizce?

Allah(c.c) ayette şöyle buyuruyordu:
"Şüphesiz Allah sabredenlerle beraberdir."
(Bakara suresi/153.Ayet)

Bunu bile bile neyeydi acelemiz?
Mutluluk için,huzur için mi bu kadar acele ediyorduk?
Peki neden,mutluluk için ve huzur için bu kadar acele ederken,bir kez olsun aklımıza Allah'ın rızası gelmiyordu?

Tüm insanlık olarak,hep kolay olanı istiyoruz.
Hep mutlu olalım,hiç derdimiz olmasın istiyoruz.
Peki bir derdimiz ve sıkıntımız olmasa mutluluğun değerini nasıl anlarız?
Mutlu ve dertsizken genelde bazılarımız en basit örnek olarak şöyle cümleler kurarız:
"Of ya çok sıkıcı ve berbat bir hayatım var."gibi cümleler ardı ardına sıralanır.
Yaşadığımız hayatın kıymetini bilmeyiz.Sonra içimize bir dert düşer.
İşte o zaman tek gayemiz Allah'ın bu derdi bizden alması için dua etmek olur.

Görüyorsunuz değil mi?Ne kadar isyan etsek ve memnuniyetsiz olsak bile,en ufak derdimizde Allah'a sığınıyoruz.
Ve bir süre sonra bu dertte geçip gidiyor.Ne kadar günah işlemiş olsak bile,bu zamana kadar ne kadar çok yanlış yola sapsak bile,bizi tek bırakmayacak bir Allah var.
Anneni,babanı,kardeşini,eşini,
dostunu bir kenara bırak.
Çünkü bazen gün geliyor onlar seni bir kenara bırakıyor.
Sen,ne olursa olsun düştüğünde de seninle beraber,kalktığında da seninle beraber olan Rabbine sığın.

"Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da. Sonrası senin için öncesinden daha hayırlı olacaktır. Zamanı gelince Rabbin sana bahşedecek, sen de (bundan) hoşnut ve memnun olacaksın. O seni bir yetim olarak bulup sığınak olmadı mı? Ve yolunu kaybetmiş görüp seni doğru yola ulaştırmadı mı? Bir yoksul iken seni bulup zengin etmedi mi? Öyleyse, sakın yetimi üzüp kahretme. İsteyip dileneni azarlayıp çıkışma. Ve Rabbinin nimetini söz ve fiillerinle dile getir!” (Duha suresi 3-11)

Rabbin seni terk etmedi!
Bu yüzden ayağa kalk ve imtihanlarını Allah'ın yardımıyla tamamla.

Yaşadığım tüm bu olaylarda Allah'ın Rızasını gözetmem bana çok şey kazandırmıştı.
Sonunda anlamıştım attığım her bir adımın kıymetini.
Mesela sevdiklerinden ayrı kalmanın nasıl bir şey olduğunu biliyordum.
Bundan sonra sevdiklerimin kıymetini daha çok bilecektim.
İki yıldır öldüm mü?Yaşıyor muyum?
Şüphesiyle yaşamıştı sevdiklerim.
Aynı şekilde ben de onlara bir şeyler yaptılar korkusuyla yaşamıştım hep.
Bir insanın öldüğünü bilmek,şüpheyle yaşamaktan daha iyiydi.

Annem öldüğünde onu kaybetmenin acısını yaşamıştım sadece.
Ama kaçırıldığımda tüm sevdiklerimin hayatı söz konusuydu.
Her birinin ölme ihtimali ateşten bir top gibi içimi yakıp kavuruyordu.
Eskiden üzüldüğüm şeylere şimdi gülüp geçiyordum.
Daha mı olgun olmuştum?Acı insanı olgunlaştırır mıydı?Bence hayır.
Bizi olgunlaştıran acı değil,zamandı.

Acı sadece içimizi yakıp kavururdu ama zaman ilerleyince biz sadece o acıya alışırdık.
Önceden akan yaşlarımız bir süre sonra o acı için akmazdı,çünkü zaman bizi acıya alıştırırdı.
Gözümüzden yaş akmasa bile,yüreğimiz gözyaşlarından bir okyanus oluştururdu.
Bu yüzden insanı olgunlaştıran zamandı.