Kabanata 24

41 2 0
                                    

Kabanata 24

"Fourth grading na. Anong plano niyo?" Parang lantang gulay na naupo si Hanna sa sofa at sumalampak lang dito na para bang wala na siyang lakas.

We all look at her weirdly but we just all shrugged.

"Aba, malay ko. Fucos lang muna siguro sa mga projects na gagawin. Iisa lang din naman ang patutunguhan ko."

"Ang maging asawa si—" bago pa man matapos ni Raby ang sasabihin ay nabato na siya ni Mary ng ballpen na ikinatawa lang ng huli.

I laughed when I saw how annoyed Mary is. Kaya nila ito hilig asarin dahil mabilis mapikon. Her face was priceless and that was epic.

"Damn it! Can we stop talking about him?" She hissed but we just chuckled at her.

Inirapan lang niya kami at inasikaso ang trabaho niya at piniling manahimik.

"How about you Hanna? Any plan?" Raby asked and I still remain quite.

Si Hanna na parang timang ay nilingon kami. "I still don't know. My parents wants me to rule the company but I want to be a model." She sighed frustratedly. "bakit ba kasi nag-iisang anak lang ako? Yung pangarap ko hindi ko tuloy makamit." She whispered. Kunwari pang itinaas ang kamay at may inabot kahit wala naman.

The three of us look at each other before shrugging.

"Expect it, Hanna." I said. "sa tingin mo madali din sa akin ang kumuha ng dalawang kurso?"

"Iba naman sayo, dalagang bato."

My face fell and look at her flatly. "When did my name change?"

She smiled apologitically. "Sorry. I just love calling you that." She giggled pero bigla ding simeryoso. "iba naman talaga yung sayo. Tito and Tita agreed that you can take criminology. Pero ako? Kahit anong pilit ko hindi naman sila pumapayag."

Ang mabigat niyang buntong hininga ang nagpabigat sa damdamin namin. Kaso, wala naman kaming magagawa sa sitwasyon niya dahil hindi naman kami pwedeng makialam.

It's a family issue and it's none of our business.

"How about, if you already take over the company, pwede ka ng magtanong sa parents mo na gusto mong mag model. Convince them that you can handle two jobs. Yun nga lang ay kung hindi hectic ang schedule mo."

Mas lalong bumigat ang buntong hininga ni Hanna sa sinabi ni Mary. We all look at her worriedly, not pity. Dahil isa sa ayaw naming lahat ay yung kinakaawaan kami.

"I'll get through this." She said determinedly before sitting up. "Malayo pa naman kaya hindi ko muna yun iisipin."

"Right. Wag muna nating isipin yun. Sobrang layo pa." Raby said and smiled.

Napangiti na rin si Hanna pero may munti paring lungkot na makikita sa kanyang mata. Inasikaso muna namin ang tatapusin bago pumasok sa first period. While we're in a hallway, we talked about visiting Christine.

"I'm free this weekend." I said when they all agreed to visit Christine.

"That's great. Mukhang sasama din sa atin si Zeigen." Nakangiting ani ni Raby habang naglalakad.

"I wonder if she's struggling there? Kilala niyo naman si Christine. Hindi siya nagsasabi dahil ayaw niyang mag-alala tayo."

"She still cared for us even though she's the one behind bars." Segunda ko sa sinabi ni Mary. "tanungin kaya natin siya?"

"Hindi parin niya sasabihin kahit magtanong pa tayo." Hanna, then sighed heavily.

Tumahimik lang din tuloy ako nang hindi na ulit sila magsalita. We we're almost in our classroom but suddenly, we all stop when we heard some murmurs.

Frenemies Inlove [UNEDITED]Where stories live. Discover now