Kabanata 29

74 4 0
                                    

Kabanata 29

"Gaga! Ba't ka nandito?!" Hanna exclaimed when she follow me in the office.

Nanlilisik ang mata niya habang nakatingin sa akin na para bang konting-konti nalang at titirisin na niya ako.

My lips protruded. "N-Nahihiya ako.." Kiming bulong ko sabay punas sa natuyong luha sa aking pisngi.

"Gaga! Nandun na yung tao oh! Hinihintay yung yakap mo pero tumakbo ka dito?! Boplaks ka ba?!"

Sinamaan ko ng tingin si Hanna pero doble lang ang balik nito sa akin kaya napa-asik ako. After what I saw earlier, my mind went black. Before I could notice, I was running in the quadrangle through the office.

I didn't know that Hanna followed me. I bet the two girls was in the engineering department. It's just.. damn. I can't calm my heart when I met his eyes. I can't breath properly when he smile!

"M-Maybe I can talk to him later?"

Marahas na napabuntong hininga si Hanna na para bang nagtitimpi nalang talaga siya sa akin.

"Kung mahal mo yung tao, puntahan mo. Wag kang tutunganga dito at pahupain yang hiya mo."

"W-What the.."

"I know, Zel." Hanna smiled before leaning in the wall. "simula nung dumating si Sonje sa buhay mo, nagbago kana. But not in a bad way, okay? In a good way. Hindi kana madalang magsalita, palangiti kana, tumatawa at nakikisabay. You see, the darkness in your heart replace by a true love. Kaya anong tinutunganga mo dito? Puntahan mo siya at naghihintay na yung tao!" She hissed.

Napangiwi ako pero hindi ko maiwasang mapaisip sa kanyang sinabi. I bit my lower lip while remembering what I did earlier. Sinalubong ko ang kanyang tingin kapagkuwan ay napanguso.

"D-Diba mas lalong nakakahiya dahil tumakbo ako kanina?"

"Tsk. Hindi yan. Akong bahala sayo. Tara!"

Hindi na ako nakaalma nang hawakan ni Hanna ang palapulsuhan ko at hinila palabas ng office. I was biting my lower lip while we're walking through the engineering department.

I curse under my breath when I saw a bunch of students in there building. My cheek was flushing to the thought that I'll see him again.

I mean, I'm waiting for him. I'm excited to see him but damn it! Bakit ako kinakabahan ngayong nandito na siya?! My heart was beating so wild while we're walking. Sunod-sunod ang pagmumura ko sa isip nang mapansin ang ibang mga estudyante na napatingin sa amin.

"Excuse me! I need a way! It's emergency!" Hanna exclaimed, causing my eyes to widened.

"Hanna!"

"What?" She hissed as she look at me before she scoffed. "tinutulungan lang kita."

I curse Hanna in my mind when the student give way for us. Mas lalong dumiin ang pagkagat ko sa aking labi kasabay ng pagdagundong ng kakaibang kaba sa aking dibdib.

Even though I saw him that fast, I admit that he looks so handsome than before. He looks matured. Mas nadepina ang kanyang katawan sa nakalipas na buwan. Maybe he's doing some exercise? Baka batak sa gym.

"Hanna!"

I came out from my reverie when I heard the familiar voice of Raby. I gasp before take a peek in front. Hindi ko alam kung makakahinga ba ako ng maluwag nang makitang si Raby at Mary lang ang sumalubong sa amin, o manghihinayang dahil hindi ko siya nakita.

Really, Quizel? After you ran away?

"Nasaan si lover boy?" I heard Hanna asked. Hindi parin binibitawan ang kamay kong hawak niya.

Frenemies Inlove [UNEDITED]Where stories live. Discover now