CHAPTER 1

1.3K 28 17
                                    


-welcome princess

Alec POV

Matapos ang naging pag uusap namin ni maam flora ay umuwi na ako sa condo ko at naiiyak nako sa hirap ng dinadanas ko. Di ako sanay sa ganto. Masyado nila akong binigla

Sabado ngayon at kahapon pakami nakikiusap ni maam flora sa head ng school district at sa dean na pagbigyan ako pero di nila ako binigyan ng awa. They are monsters as hell

Napapagod akong humiga sa kama ko at umiyak ng umiyak.im an ateneo student. I live in a mansion. Ihave 25 yayas as hell ang five drivers. I also get what i want in just one look. Im a freaking princess

But now. Wala akong yaya. Diko basta makuha ang gusto ko dahil ang allowance na binibigay sakin ni mom and dad ay sapat na sa pagkain ko kaya di ko makuha ang gusto ko. Di ako marunong magluto maglaba at kung ano pang gawain

Hirap na hirap nako. My gadget naman ako ee kaso yung de pindot na Samsung

Naluluha kong tinawagan si dad para isumbong sa kanya ang lahat ng dinadanas ko rito sa lugar nato. Si dad ang palaging kakampi ko, kahit ano ang gustuhin ko ay ibibigay niya. Ayaw niyang mapapagod ako at ayaw niya na mahihirapan ako. Kaya naman tanging sa kanya lang ako nakikinig at sumusunod

I wish he will help me to get me out of here

Nang ring ang telepono niya. Actually their are in Singapore cause of their business. Sanay na naman ako don. Ang di ko lang maintindihan bakit ako naririto. Bat nila ako dinala rito

"my sweet little princess "masaya na bungad sakin ni dad ng sagutin niya ang tawag ko at mas naiyak na namana ko

"Dad... icant handle my suffering here. Please help me. Huhuhuhu" pagsusumbong ko sa kanya habang umiiyak at sumisinghot singhot

"My princess .... im so sorry"sabi ni dad na mas kinaiyak ko dahil di ko maisip o maimagine na isang taon ako mananatili rito

"Why dad. Bakit nyo po ako pinahihirapan. I thought its mom idea then why you dont stop her. Why dad."umiiyak na sumbat ko sa kanya

"Im really sorry my princess. Daddy cant help you"malungkot na ani nito "btw i have to go my princess. Take care ilove you"sabi niya at pipigilan ko pa sana siya pero binaba na niya kaagad

Nawawalan nako ng pag asa. Di ko kaya mamuhay ng ganto na lang. Im alone now??kanino ako kakapit para magtagal pa rito ng taon

Umiyak ako ng umiyak at namalayan ko nalang na nakatulog ako. Kinabukasan ay bumangon ako at nag ayos ng sarili

Masakit pa ang mata ko dahil namumugto ito dahil sa aking pag iyak buong gabi. Linggo ngayon at kung nasa manila ako ay mag shoshoping sana ako

Napaupo ako. Anong ipang shoshoping ko ngayon??

Tumayo ako at lumabas sa condo ko. Maglalakad lakad nalang ako. Baka makahanap pako ng park rito. Sabi kasi nakakapag relax daw kapag maganda ang nakikita mo sa paligid

Batangas city is not what i imagine what was batangas is. I thought kasi na puro puno at mga kung ano pang kabalbalan ng mga taga probinsya ang meron rito but not. Maging salita nga nila ay iba sa inakala ko. Yung accent nila na "ala eh" ay di talaga nila nagagamit. Batangas is look like manila too.

Napa buntong hininga ako at diko alam kung saan ako pupunta kasi di ko naman kabisado ang lugar. I want to go at mall.

Nang parang maliligaw nako ay umuwi na lang ako sa condo ko dahil nakakaramdam nako ng gutom

Nang makabalik ako ay naghalukat ako ng ref pero wala akong makitang laman kundi tubig. So i grabbed my cellphone. Oorder nalang ako sa restaurant para makakain

CLASSROOM OF THIS SPOILD MALDITAWhere stories live. Discover now