CLASSROOM OF THIS SPOILD MALDITA

41

We missed you so much

Kami POV

2 weeks ago...

Noong gabi na natunugan ng gobernador ang kilos namin at laking gulat, lungkot at panghihinayang ang naramdaman namin. ng si leo, na unang hakbang namin ng misyon ay naabutan naming patay. Parang gumuho ang pag asa namin. Ang maliit na pag asa na may malalaman kami ay nawala.

Takot na takot na dumating si alulai jethro at ken. Bata pa kami we're only 16, at ang ganoong tagpo ay talagang dimo aasahan na sa ganitong edad ay mararanasan mo.

Tila nanigas din ako sa kinatatayuan ko ng dumating ang tatlo sa end class matapos nila putulin ang connection namin sa kanila, nag panic kami at akmang susugod na pero sabi ni plee nakita niya na tumatakbo ang tatlo papuntang end class kaya agad na kaming pumunta rito

Hingal na hingal sila at takot na takot.  Agad kong niyakap si alulai na nanginginig ang kamay at umiiyak

" kami, nakita ko si leo, nakita ko siyang nakatirik yung mata niya habang nakabitin kamii" umiiyak na ani niya habang nanginginig ang kamay niya. Nangilid ang luha ko sa masaklap na naangyayari.

Walang umiimik samin tahimik lang kami habang naglalabas ng takot si alulai habang si ken at jethro ay nasa tabi at naka ubob sa tuhod nila na tila pinapakalma rin ang sarili nila

"Kami kitang kita ko yung putla niya, wala na siyang kulay kami huhu di ako naniniwalang nagpakamatay siya kamii" umiiyak naa ani niya kaya naman niyakap ko siya at hinayaang umiyak siya sa balikat ko.

Nabalot ng iyak niya ang buong end class, walang salita ang makakapaglarawan sa nararamdaman ng bawat isa sa amin, subalit ramdam ko na pilit nagpapakatatag ang bawat isa sa amin.

"Kami magkakampi silang lahat, pinagtutulungan nila tayo sa isang bagay na wala tayong kasalanan, sa isang bagay na di naman tayo ang may gawa, umalis na tayo dito. Lahat tayo papatayin nila" biglaang nagbago ang emosyon niya, tila nababaliw na siya ngayon, nanlalaki ang mata niya at kinukumbinse niya ako. Hindi ako umimik at tinitigan lang siya, nagpunas siya ng luha niya at tumayo saka tiningan isa isa ang mga kaklase namin

"Ano bang pinaglalaban pa natin? Wala tayong laban sa kanila, pede naman na mag transfer na lang tayo sa ibang school diba? Kahit hindi private ok na atleast payapa taayo? Bakit tayo nagtitiis dito eh papatayin nila tayo. Gusto nila tayong patayin. Wala tayong kasalanan sa kanila pero ginaganito nila tayo? Umalis na tayo" ani niya at ng mapansin na lahat ay nakatungo lang at tila ba di siya pinapakingan ay muli siyang bumaling sakin at hinawakan ang dalawang balikat ko kaya napatunghay ako sa kanya, tinitigan niya ako sa mata

"Kami, umalis na tayo dito haa" nangungumbinse na ani niya "may future tayo sa ibang school, dito basura lang tayo, ok? Tara na" ani niya at hinila niya ang braso ko palabas ng room dapat pero di ako kumibo sa kinatatayuan ko kaya namaan napatingin siya sa akin

"Alulai, kumalma ka muna"ani ko at naguguluhan niya akong tiningan

"Kami?" Naagtataka na pagtawag niya sa pangalan ko na tila ba naguguluhan siya sa mga pinaagsssabi ko

"Calm down" ani ko

"Anong calm down kami? May namatay na nga diba?? May namatay na ano? Bulag bulagan?  Para saan ba ang nilalaban natin kami dito? Karapatan natin? Eh tayo naman ang pumasok sa school na ito at nasa atin din ang desisyon kung aalis tayo, hindi nila tayo pinipilit pero bakit nga ba nag titiis tayo? May pag laban pa tayong nagagawa at anong kapalit hustisya? Magakkaroon tayo ng karapatan pero mamaray din? Its so damn nonsense now kami" ani nito ng punong puno ng takot

May punto siya, bakit nga ba kami lumalaban pa? Pede naman talaga na umalis na lang kami at maging mapayapa, ano nga ba ang point ng lahat. Hindi ko din maaunawaan