CLASSROOM OF THIS SPOILD MALDITA

CHAPTER 27

Krazy night

Vincent POV

Naging swabe ang takbo ng mission, walang naging aberya dahil tila ba ang tadhana ang kumakampi sa amin dahil sa mga pagakakataon na tila sang ayon sa amin

Unang una, yung grupo ni gio ay natapos ng sobra ang bilis, halos isa nga lang daw ang kumilos sa kanila sa my bahay ng mr. Tordil nayon, yun ang unang patibong.. ang puntiryahin ang asawa nito

Pangalawa ay ang grupo nila lenster ay walang kabahid bahid ng hirap na nagawa nila ang mission sa school... at yon ay ang paglalabas ng baho niya

Pangatlo ay ang grupo ni ice na my mission sa paghahanap sa biktima ng mr. Tordil nayon para makakuha ng matinding ebidensya ay walang hirap din na lumitaw na lang bigla sa harap nila

Pangapat ay ang pangkat ng mga babae na silang nag aabang sa nangyayari, nakapalibot sila sa kung saan saan at napapanood kami, at ayon sa kanila ay walang kaprobleproblema sa bawat pangkat

Huli ay ang pangkat namin, swabeng nadakip namin ang gungong na mr. Tordil. Tch muka palang niya manyak na ang datingan, napakapangit tss

Kasalukuyang lumayo nako sa mga kasama ko dahil baka may magawa akong masa sa mr. Tordil nayon, kaya naman nagtungo ako sa madilim na parte ng gubat kung saan liwanag ng buwan lang ang makikita.

Umupo ako sa isang malaking tipak ng bato saka pinagmasadan ang napakalaking main campus, wala sa sariling napangisi ako, kilala mo parin ba ako??

Wala na sa isip ko ang galit dahil kung may laman man ang isip ko yun ay ang baguhin ang bulok na sistema di dahil galit ako sa mundo kundi dahil sa malasakit na mayroon ako

Sometimes hardship makes you think your worth but belive me its just part of a process, thats what mr. Tom always tells to me

Sa gitna ng pag iisip ko ay nahagip ng mata ko si mr. Tom at palamura na nag uusap......

Nakaramdam ako ng gulat pero di naman ganon kalala, ano naman kaya ang pinag uusapan nila?, bilang lalaki kasi ay hindi ako manhid, my kung ano akong nararamdamang pagbabago kay mr. Tom mula ng dumating sa buhay namin si palaumura.

Kaya naman wala sa sarili akong nagtatagong lumapit sa kanila

Alec POV

Napabuntong hininga ako at napatitig sa kilos ng mga kaklase ko sa mga kanikanilang mission,

DIKO INAAKALA NA GANITO KAKAKILABOT ANG MGA KILOS NILA, HINDI BASTA BASTA AT TILA BA MULA NG PINANGANAK SILA AY MY GANON NA SILANG KAKAYANAN

Ano ba talaga tong pinasok ko??.. diko maiwasang manindig ang balahibo sa kilos nilang malayong malayo sa mga personality nila, maging si kami ay halos diko makilala dahil sa kakaibang ingat, liksi at pagiging alisto niya na kahit kailan ay di mo maiisip na ganon siya, kahit isang beses sa loob ng room ay diko nakitang ganto siya o maging ang buong seksyon nila

Sa room ay tila mga bobong walang alam kundi manginis ang bawat isa sa kanila pero ngayong gabi.. kikilabutan ka sa makikita mong kakayahan nila na dimo makikita sa isang highschooler lang

Tila ba bipolar silang lahat at ngayong gabi nila nilalabas ang pangalawa nilang muka, diko maiwasan ang kabahan

"Alec, naririnig mo ba ko?" Gulat akong natinag sa pagkapraning ko ng tanungin ako ni alulai sa kabilang linya

"H-ha?" Ani ko at rinig ko ang buntong hininga niya kaya naman nakaramdam ako ng pagkapahiya

"Kako iwan mo diyan si kami, di yan makakapag focus" ani nito kaya wala sa sariling sinunod ko na lang siya, pakiramdam ko e wala akong kwenta, punyetss