The bad boy's secret spot

18. "Φολλοου"

***

Από την μια εντάξει, έδειξε ενδιαφέρον και εγώ τον αποπηρα.

Αλλά από την άλλη, γιατί εκνευρίστηκε τόσο; Την αλήθεια δεν είπα; Δεν μου είναι τίποτα και δεν είναι ότι με την συμπεριφορά του μου εμπνέει εμπιστοσύνη.

Οπότε δεν θα έπρεπε να νιώθω άσχημα. Εκείνος απλά αντέδρασε υπερβολικά.

Ναι αλλά ξέσπασα πάνω του και του μίλησα με πολύ απότομο τόνο.

Ε και; Και εκείνος έτσι δεν μιλάει όλη την ώρα;

Όμως, άσχετα με το πως μιλάει εκείνος εγώ δεν έπρεπε να του απαντήσω με τέτοιο τρόπο.

Πρέπει να του ζητήσω συγγνώμη;

Όχι όχι. Κάθε φορά που πάω να του κάνω σοβαρή συζήτηση ή με κολλάει στον τοίχο, ή πλακωνομαστε. Κάναμε σχεδόν δύο μήνες να μιλήσουμε από την τελευταία φορά που πήγα να του μιλήσω για κάτι σοβαρό.

-Σταμάτα ρε Αγγελική, το πιρούνι σου μου τρυπάει τα αυτιά! αναφώνησε ενοχλημένος ο αδερφός μου βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

-Αγάπη μου γιατί δεν τρως; Τι έχεις, από χθες είσαι κάπως, παρατήρησε η μαμά μου.

Είμαι κάπως από την στιγμή που ο Ορφέας άνοιξε την πόρτα σε μένα και τον Στέφανο χθες και βγήκαμε από το πατάρι. Μετά από την συζήτηση μας και το ξέσπασμα μου πάνω του πήγε και κλειδώθηκε στο δωμάτιο του. Δεν τον είδα ξανά μέχρι να φύγω.

Δεν είπα σε κανέναν τι έγινε όλη μέρα χθες, οπότε κανένας δεν μου είπε την άποψη του για το τι πρέπει να κάνω.

Και τώρα δολοφονω με το πιρούνι μου το αγγουράκι που έχω στο πιάτο. Χεχ.

-Απλά δεν έχω όρεξη, απάντησα στην μαμά μου και άφησα το πιρούνι να πέσει πάνω στο πιάτο μου, δημιουργώντας έναν δυνατό κρότο.

-Εσύ δεν έχεις όρεξη να φας; Ασυνήθιστο, σχολίασε ο μικρός.

-Ιάσονα σκάσε.

-Πόσο ηλίθια είσαι και δεν το καταλαβαίνεις, με λένε Τζέις!

-Αρκετά! αναφώνησε ο μπαμπάς. Αγγελική πρέπει να σεβαστείς επιτέλους το πώς προτιμάει ο αδερφός του να τον φωνάζουμε. Και εσύ Τζέις πρέπει να σταματήσεις να προσβάλλεις την αδερφή σου! Ζητήστε συγγνώμη ο ένας από τον άλλο.

-Συγγνώμη, είπα χαμηλόφωνα και εκείνος κοίταξε προς τον αδερφό μου κάνοντας με να στριφογυρισω τα μάτια μου. Συγγνώμη... Τζέις.