The bad boy's secret spot

27. "Αχάριστη"

*^*

-Πάλι κοπάνα; γκρίνιαξα στα κορίτσια περπατώντας από πίσω τους.

-Γιατί σε πειράζει; Έγραφες διαγώνισμα σήμερα ούτως ή άλλως, απάντησε η Μαρίνα καθώς κοιτούσε το κινητό της.

-Ελάτε να μπούμε εδώ! είπε ενθουσιασμένη η Ρία.

Μια κόκκινη μακρυμανικη μπλούζα μου τράβηξε αμέσως την προσοχή.

Γύρισα να βγάλω το πορτοφόλι μου για να δω πόσα λεφτά έχω μαζί μου αλλά δεν είχα ούτε ένα ευρώ.

-Θες να το πληρώσω εγώ για σένα; ρώτησε ο Δημήτρης, που εμφανίστηκε αριστερά μου.

-Δεν θα χρειαστεί, είπε ο Στέφανος, που ξαφνικά βρέθηκε δεξιά μου κοιτώντας εχθρικά τον Δημήτρη.

Μισό, που πήγε ο Δημήτρης;

-Σε ευχαριστώ, αλλά δεν θέλω να πληρώσεις τίποτα για μένα, δήλωσα αποφασιστικά.

-Ποιος είπε ότι θα πληρώσω; ρωτήσε σηκώνοντας το ένα φρύδι και αφού έβγαλε την κόκκινη μπλούζα από την κρεμάστρα με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε μαζί του. Τρέχα!

Βρέθηκα, ξαφνικά να τρέχω μαζί του μέσα στο εμπορικό, έχοντας κλέψει από ένα μαγαζί.

Χριστέ μου, θα μας πιάσουν και τότε...

-Αγγελική! φώναξε κάποιος πίσω μας.

-Στέφανε

-Τρέχα, μην σταματάς! είπε αφήνοντας με και έφυγε τρέχοντας.

Προσπαθούσα να τον ακολουθήσω αλλά ήταν στο γρήγορος.

-Αγγελική! φώναξε ξανά κάποιος.

*^*

-Αγγελική, ξυπνά, είναι δώδεκα η ώρα!

Πετάχτηκα όρθια βαριανασενοντας και πετώντας το λάπτοπ μου στο πάτωμα.

Όχι ρε φίλε...

-Ξύπνησα μαμά.

-Άντε, ετοιμάσου γιατί σε μια ώρα πρέπει να είμαστε στον παππού και την γιαγιά, φώναξε έξω από το δωμάτιο και άκουσα τα βήματα της να απομακρύνονται.

Ξεφυσιξα και ετριψα τα μάτια μου.

Το όνειρο ήταν πραγματικά τρομαχτικό.

Και πώς ξεπετάγονταν έτσι ο Δημήτρης και ο Στέφανος;

Κοίταξα το, πεσμενο στο πάτωμα, λάπτοπ μου και τεντωθηκα για να το μαζέψω.

Το άφησα με φορά κάπου αόριστα δίπλα μου και τότε...

-Αου!