The bad boy's secret spot

48. "Όχι νοσοκομείο"

Ένιωθα την καρδιά μου να αυξάνει τους παλμούς της και το μόνο που άκουγα για μερικά δευτερόλεπτα ήταν ένα δυνατό βουητό.

Φοβάμαι.

Ο Δημήτρης πλησιάζει απειλητικά τον Στέφανο και του ρίχνει μια δυνατή μπουνιά, τον έριξε κάτω.

-Στέφανε! φώναξα και πήγα να τον πλησιάσω.

-Μείνε πίσω Αγγελική! απάντησε εκείνος και έφτυσε λίγο αίμα.

Χριστέ μου.

Πριν προλάβει να σηκωθεί ο Δημήτρης του έχωσε κλωτσιά στο στομάχι.

Πονάω και μόνο που τον βλέπω, όσο μπορώ δηλαδή μέσα από τα δάκρυα που έχουν συσσωρευτεί στα μάτια μου.

Οι δύο από τους φίλους του έχουν ακινητοποιήσει τον Ορφέα που πασχίζει να ελευθερωθεί για να βοηθήσει τον αδερφό του και ο τρίτος... Πού είναι ο τρίτος;

Ένα δυνατό τράβηγμα από τα μαλλιά μου με κάνει να ουρλιάξω.

-Άφησε με! φωνάζω όταν εκείνος με φυλακίζει μέσα στα χέρια του.

-Αγγελική! φωνάζει ξαφνιασμένος ο Ορφέας.

Ο Στέφανος είναι ακόμα πεσμένος στο έδαφος και δέχεται συνεχόμενες κλωτσιές από τον Δημήτρη.

Έπειτα σκύβει και αρχίζει να τον χτυπάει με την δεξιά του μπουνιά, σε σημείο που νομίζω ότι έχει σχεδόν χάσει τις αισθήσεις του.

Δεν μπορώ απλά να κάθομαι και να τον βλέπω να υποφέρει εξαιτίας μου. Πρέπει να κάνω κάτι.

Κάνε κάτι Αγγελική, κάνε κάτι!

Σφίγγω τα χέρια μου μεταξύ τους και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Με δύναμη ρίχνω με το αριστερό χέρι αγκωνια στο πλευρό του τύπου που με κρατάει και, όταν το κράτημα του χαλαρωνει, γυρνάω και με το δεξί χέρι του ρίχνω μπουνιά στο μάγουλο. Τελικά όταν πέφτει κάτω πατάω με δύναμη το πόδι μου στο ευαίσθητο σημείο του, κάνοντας τον να φωνάξει από τον πόνο και να τραβήξει την προσοχή των δύο που κρατάνε τον Ορφέα.

Η καρδιά μου θα βγει από το στήθος μου. Τα χέρια μου τρέμουν σαν τρελά. Νιώθω την υπερένταση να ξυπνάει κάθε κύτταρο στο σώμα μου.

Όταν ο ένας από τους δύο αφήνει τελικά τον Ορφέα για να έρθει να πιάσει εμένα, εγώ τρέχω και πέφτω πάνω. Τον ρίχνω στο έδαφος και δίνω και σε εκείνον μπουνιά με το δεξί μου χέρι. Και άλλη μια. Και άλλη μια. Και άλλη μια. Μέχρι που χάνει τις αισθήσεις του.