29. "Μια κρύο, μια ζεστή"

927 106 9
                                    

-Θα έρθω μαζί σου. Δεν μπορείς να περπατάς μόνη σου μέσα στην νύχτα.

Τον κοιτάζω για μερικά δευτερόλεπτα και έπειτα στρέφω το βλέμμα μου μπροστά μου.

Γιατί ενδιαφέρεται τόσο; Τι τον νοιάζει αν τον αποφεύγω και τι τον νοιάζει που θα πήγαινα βόλτα μόνη μου;

-Λοιπόν... Θες να το συζητήσουμε; ρώτησε σπάζοντας την σιωπή.

-Ποιο πράγμα; ρώτησα περίεργη χωρίς να τον κοιτάξω.

-Αυτό που νιώθεις άβολα επειδή κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι τις προάλλες.

-Όχι.

-Γιατί όχι;

Ξεφυσαω και γυρνάω να τον κοιτάξω.

-Στέφανε μην με κουράζεις μέρα που είναι. Αν είναι να με πρήξεις απλά παράτα το και πήγαινε σπίτι σου.

-Θες να κάτσουμε καλύτερα; ρώτησε αγνοώντας αυτό που του είπα και δείχνοντας μου το κενό παγκάκι που ήταν λίγα μέτρα μακρυά μας.

Δάγκωσα το κάτω χείλος μου και τελικά έγνεψα θετικά και κάθισα.

Αν συνεχίζαμε να περπατάμε και να μιλάμε θα άρχιζα να λαχανιαζω ούτως ή άλλως.

Έμεινα σιωπηλή, κοιτάζοντας τα μπλεγμένα μου δάχτυλα, που ήταν σχεδόν κοκκαλωμενα από το κρύο.

-Κρυωνεις; ρώτησε πιάνοντας τα παγωμένα χέρια μου στα ζεστά δικά του. Έχεις γίνει πάγος ρε Ζαμπέτα. Μου θες και βόλτες, αναφώνησε και έπνιξα ένα γελάκι.

Οι παλάμες του παρέμειναν τυλιγμένες γύρω από τις δικές μου, παρέχοντας μου ζεστασιά.

Χωρίς λόγο, η καρδιά μου χτυπάει ξέφρενα μέσα στο στήθος μου.

Γιατί το κάνει αυτό;

Δεν μπορώ να τον καταλάβω τίποτα. Η στάση του είναι τόσο διπολική.

Και γιατί θέλει να συζητήσουμε το πως νιώθω για το "περιστατικό" μας;

-Δεν έκανα ποτέ παρέα με αγόρια μέχρι να έρθω εδώ, ξεκίνησα να μιλάω εγώ χωρίς να το έχω πολυσκεφτει και εκείνος σήκωσε το κεφάλι του για να με κοιτάξει, χωρίς όμως να πάρει τα χέρια του από τα δικά μου. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά είναι περίεργο για μένα να βρίσκομαι κοντά σε αγόρια. Και μου πήρε και αρκετό χρόνο να συνηθίσω μέσα στην παρέα με τον αδερφό σου και τον Λουκά.

-Το καταλαβαίνω, είπε κουνώντας το κεφάλι του θετικά.

-Δεν είναι απλά ότι κοιμηθήκαμε μαζί για μένα. Δεν έχω συνηθίσει να είμαι τόσο κοντά με αγόρια ούτε σαν παρέα ούτε σαν παρουσία. Το ότι κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι και μάλιστα αγκαλιά είναι κάτι που περίμενα και ήλπιζα μάλιστα, να γίνει κάποια χρόνια μετά, με το αγόρι μου. Όχι με κάποιον που την μια κάνει πλάκα μαζί μου και φαίνεται να είναι εντάξει και την άλλη μου μιλάει άσχημα και μάλιστα χωρίς λόγο ή έρχεται και μιλάει επιθετικά στο αγόρι με το οποίο έχω βγει ραντεβού.

The bad boy's secret spotWhere stories live. Discover now