The bad boy's secret spot

23. "Ραντεβού"

-Ζαμπέτα;

Ωχχ...

Σταμάτησα να περπατάω και ο Δημήτρης με κοίταξε περίεργα σταματώντας δίπλα μου, μόνο μερικά εκατοστά μακριά.

-Τι έπαθες; ρώτησε και έπειτα το βλέμμα του έπεσε σε ένα μέρος πίσω από μένα.

Γύρισα να κοιτάξω και εγώ προς τα εκεί.

-Στέφανε... Γεια, είπα καθαρίζοντας τον λαιμό μου και κοίταξα με αμηχανία τα δάχτυλα των χεριών μου.

-Γεια. Δεν θα μου συστησεις τον φίλο σου Ζαμπέτα;

-Γιατί σε λέ

-Δημήτρη, από εδώ ο Στέφανος. Είναι ο αδερφός του Ορφέα. Ξέρεις του φίλου μου, σου έχω μιλήσει για αυτόν. Στέφανε από εδώ είναι ο Δημήτρης. Γνωριστήκαμε στο mall πριν μερικές μέρες.

Είναι τόσο άβολο όλο αυτό.

Και το χειρότερο; Ο Δημήτρης άκουσε το καταραμένο δεύτερο όνομα μου! Γιατί ο Στέφανος δεν μπορεί απλά να με αποκαλέσει με το κανονικό μου όνομα;! Υποτίθεται δεν θα το έλεγε σε κανέναν, αλλά με το να με φωνάζεις με αυτό μπροστά σε άλλο κόσμο κάνει ακριβώς αυτό.

-Α ώστε αυτός είναι ο άγνωστος που άρχισες να μιλάς...

Τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω επεξεργάζονταν τον με υποτιμητικό ύφος και γέλασε ειρωνικά.

-Ναι εγώ είμαι. Υπάρχει πρόβλημα; ρώτησε επιθετικά ο Δημήτρης.

-Κανένα. Αν η Ζαμπέτα θέλει να φάει τα μούτρα της ας το κάνει. Εγώ ότι είχα να πω το είπα, αποκρίθηκε ψύχρα και πέρασε ακριβώς ανάμεσα μας χτυπώντας ελαφρά και τους δύο μας στους ώμους.

Το δέρμα μου αυτή την στιγμή καιει, πράγμα που σημαίνει ότι έχω κοκκινισει. Και το στομάχι μου έχει δεθεί κόμπος.

-Χίλια συγγνώμη για αυτό. Δεν ξέρω γιατί συμπεριφέρθηκε έτσι, είπα γυρνώντας προς το μέρος του νιώθοντας απαίσια για αυτό που μόλις συνέβη.

-Μην ζητάς συγγνώμη, δεν φταις εσύ. Γιατί σε φώναζε... Ζαμπέτα; ρώτησε γελώντας και δαγκωσα τα χείλη μου.

Μπορώ να πω ψέματα...

Μπορώ να πω ότι έτυχε να ακούσει πως σιχαίνομαι αυτό το όνομα και από τότε για να με πειράξει με φωνάζει έτσι. Αυτό είναι και εν μέρει αλήθεια.

Αλλά αν το μάθει από αλλού; Μπορεί να ξεχαστώ και να του πω ότι έχω δεύτερο όνομα. Ή μπορεί να εμφανιστεί ξανά ο Στέφανος από τον πουθενά και ξέρω γω να το αναφέρει.