The bad boy's secret spot

22. "Ωχχ"

***

-Σταμάτα να τρέμεις, δεν μπορώ να σου κάνω το eyeliner έτσι! αναφώνησε η Νάντια όσο με είχε καθισμένη σε μια καρέκλα και προσπαθούσε να με ζωγραφίσει.

-Προτιμώ την κόκκινη μπλούζα, ταιριάζει απίστευτα με το χρώμα του δέρματος σου, συν ότι είναι και πιο κοντή από την μαύρη. Άσε που είναι πιο έντονο χρώμα και τραβάς πιο εύκολα την προσοχή, είπε η Μαρίνα σε μένα διαλέγοντας μου τα ρούχα.

-Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που με έβαλες να ισιωσω τα μαλλιά σου ενώ ξεκάθαρα σου πάει περισσότερο η μπουκλα, μονολόγησε η Ρία από πίσω μου με την ισιωτικη στο χέρι.

-Και από κάτω θα βάλεις το μαύρο τζιν που πήρες όταν πήγαμε στο mall, αυτό που καταλήγει σε καμπάνα.

-Πραγματικά σας κρατάω κακια που δεν μου το είπατε! Είναι δυνατόν να πηγαίνετε για ψώνια χωρίς εμένα;! Unbelievable! Που είναι η μάσκαρα γαμωτο;

-Το μαλλί σου φριζαρει απίστευτα, για αυτό οι μπούκλες είναι προτιμότερες. Δεν θα φαίνεται να πετάει τότε.

-Και με το κόκκινο ταιριάζει χρυσό, οπότε πες μου προτιμάς να βάλεις τα μακριά σκουλαρίκια που έφερε η Ρία ή το κολιέ με την καρδιά που έφερε η Νάντια.

-Λες να σου βάλω κόκκινο κραγιόν που θα ταιριάζει με την μπλούζα ή να αφήσω τα χείλη σου χωρίς κραγιόν σε περίπτωση που παιχτεί φάση;

-Ξέρετε κάτι, δεν με νοιάζει τι λέτε, εγώ θα της τα κάνω μπούκλες.

Τ
Ρ
Ε
Λ
Ο
Κ
Ο
Μ
Ε
Ι
Ο
.

Εγώ τρέμω σαν το ψάρι από χθες που μου είπε ο Δημήτρης ότι θα έρθει εδώ και αυτές με έχουν τρελάνει με ένα σωρό πράγματα.

Στην αρχή πίστευα ότι απλά το φαντάστηκα ή το είδα στον ύπνο μου. Για να είμαι ειλικρινής ακόμα το πιστεύω. Πραγματικά, νομίζω ότι σε κάποια φάση θα ξυπνήσω και θα συνειδητοποιήσω ότι όχι απλά δεν μου ζήτησε ο Δημήτρης να βγούμε, αλλά ότι δεν υπήρξε καν, γιατί αλήθεια τώρα, πως σκατα ένα αγόρι, ειδικά τόσο γοητευτικό, όμορφο, έξυπνο και ΕΝΉΛΙΚΟ προτίμησε να περάσει τον χρόνο του μιλώντας μαζί μου;

-Πες μου λίγο, να σου κάνω τα μαλλιά μπούκλα έτσι;

-Λες να σου βάλω κραγιόν αλλά κάτι πιο φυσικό, όπως ένα απαλό ροζακι;

-Τελικά θα βάλεις το κολιέ ή τα σκουλαρίκια;

-Φτάνει πια! φώναξα την ώρα που πετάχτηκα από την καρέκλα. Έχω τρελαθεί. Γιατί μου πρότεινε να βγούμε, γιατί προσφέρθηκε από μόνος του να έρθει εδώ για να με δει, γιατί μου μιλάει εξαρχής;! Έχω φρικάρει γιατί είναι τέλειος και αποκλείεται να είναι αληθινό κάτι τόσο τέλειο, σωστά; τις ρώτησα απεγνωσμένη κοιτώντας τες μια μια.