စေနေန႔မနက္ပိုင္းက်ဴ ႐ွင္ရိွသည္မို႔ မနက္ေစာေစာကတည္းကအေဆာင္မွထြက္လာခဲ့သည္။
၉နာရီတြင္တစ္ပိုင္းနားၿပီး၉ခဲြမွအတန္းျပန္စမည္ျဖစ္သည္။
စာေမးပဲြနားနီးလာ၍က်ဴ႐ွင္ခ်ိန္မ်ားပိုယူေနရသည္။
နားခ်ိန္တြင္လည္းအေဆာင္မျပန္ျဖစ္။
႐ွင္းအားေနရထိုင္ရမခက္ေနေစခ်င္၍ဟိုညၿပီးေနာက္ပိုင္း
အတတ္ႏိုင္ဆံုးေ႐ွာင္ေနေပးျဖစ္သည္။
ေ႐ွာင္ေနသည္ဆိုေသာ္လည္းအလုပ္ေတာ့မျဖစ္။
မျဖစ္ဆို...ညတိုင္းတစ္ကုတင္တည္းအတူအိပ္ၿပီး
မိုးလင္း၊မိုးခ်ဳပ္ဒီမ်က္ႏွာေတြခ်ည္းျမင္ေနရတာကိုး။
႐ွင္းကေတာ့ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပံုမွန္သာေနေနသည္။
ဆဲဆိုေနၾကသူ႔ပံုစံေလးလည္းေပ်ာက္သြားကာခပ္တည္
တည္ပင္။အလြန္ဆံုးစကားေျပာျဖစ္မွသံုးေလးခြန္းေလာက္
သာ။ေျပာေတာ့မွမနက္ကတည္းကခုထိမေတြ႔ရေသးေသာ
မ်က္ႏွာေပးေလးကိုလြမ္းလာသလိုလို။သူသည္လည္း
ပိတ္ရက္တြင္ Pratical ရိွ၍ေက်ာင္းသို႔သြားရသည္။
မေနႏိုင္စြာ message ပို႔လိုက္ေတာ့တံု႔ျပန္မႈနတၳိ။
ဖုန္းပိတ္ကာဟိုေငးသည္ေငးထိုင္ေနမိေတာ့
စာသင္ဝိုင္းမွေကာင္မေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကကိုယ့္ဘက္ကို
လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ႏွင့္တီးတိုးစကားမ်ားဆိုေနသည္။
အာရံုမစိုက္ျဖစ္။ဤသည္ကထူးဆန္းသည္မဟုတ္။
ေက်ာင္းတြင္ေရာ၊စာသင္ဝိုင္းမွာပါအျမဲလိုလိုၾကံဳေနၾက။
~ အိုေခေလ ငါလည္းသြားခ်င္ေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ ~
တိန္ခနဲ ဝင္လာေသာပို႔စာေလးေၾကာင့္ဟန္မေဆာင္ႏိုင္၊
ျပံဳးမိရသည္။သူသည္လည္းပံုမွန္အေျခအေနျပန္ရဖို႔
ႀကိဳးစားေနသည္ထင္၊ထို႔ေၾကာင့္ပင္ပိုကာသေဘာက်ေပးရ
ပါသည္။သင္ၾကားပို႔ခ်မႈမ်ားကိုခက္ခက္ခဲခဲအာရံုစိုက္ေနရၿပီးအခ်ိန္မ်ားျမန္ျမန္ကုန္ရန္ႀကိတ္ဆုေတာင္းေနရသည္။
ဘုရားစူး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွဤသို႔မျဖစ္ဖူးပါ။
ဒီျဖစ္တည္မႈေလးကငါ့ကိုကေမာက္ကမျဖစ္ေစတာေတာ့
အမွန္ပဲ...ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းတယ္။
စာသင္ေနရင္းျပံဳးမိျပန္သည္။ဒီလူသားဟာ သူ႔ထံမွလြင့္
လာေသာအေငြ႔အသက္တစ္ခုျဖင့္ပင္ကြၽန္ေတာ့္ကို
ေပ်ာ္ရႊင္ေစသည္။
YOU ARE READING
CHEERLEADER (Completed)
Romanceကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ဘဝမွာ ကိုယ့္အေပၚကိုခ်စ္ခင္နားလည္ေပးမယ့္တစ္စံုတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ လိုအပ္ၾကပါတယ္....။ (June 19,2020) ကျွန်တော်တို့အားလုံးရဲ့ဘဝမှာ ကိုယ့်အပေါ်ကိုချစ်ခင်နားလည်ပေးမယ့်တစ်စုံတစ်ယောက်လောက်တော့ လိုအပ်ကြပါတယ်....။ (June 19,2020)
