Ep-27

237 14 0
                                    

ေတာက္ေလ်ွ်ာက္အတူရိွေနခဲ့သည့္တိုင္မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ျဖစ္ခဲ့ၾက၍လားမသိ၊ ငံု႔မိုးၾကည့္ေနသူကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
ၾကည္႐ွင္းေနပါသည့္မ်က္ႏွာကမ်က္ဝန္းအိမ္တို႔ကိုအျခား
ေနရာဆီမေရြ႔ေအာင္ညိဳ႕ငင္သည္။မ်က္ခံုးတန္းတို႔သည္ေျပျပစ္ထူထဲကာမ်က္ေတာင္တိုစိပ္စိပ္တို႔ေအာက္မွမ်က္ဝန္းတို႔ကၾကည္လဲ့ေနသည္။ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔သည္ျပံဳးေယာင္
သန္းေနခဲ့ၿပီး စူးစူးနစ္နစ္ၾကည့္လာေသာအခါသူ႔ပခံုးဖ်ားထံသို႔သာအၾကည့္ပို႔လႊတ္ရေတာ့သည္။

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မေဟာ္နဲ႔ေဝးကြာေနခဲ့သလို...၊

"မင္းခုနက ဘာေျပာလိုက္တာလဲ "

~ေဩာ္...မရည္ရြယ္ဘဲလႊတ္ခနဲထြက္သြားပါတယ္ဆိုမွ
  ေမးေနျပန္ၿပီ။ဒီမ်က္ႏွာႀကီးကိုဘယ္နားထားၿပီးထပ္ေျပာ
  ရမလဲ ~

ပခံုးသားတို႔ကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာေမးေနပံုက
အျပစ္သားကိုစစ္ေမးေနေသာအမႈစစ္ကဲ့သို႔။

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဒီပါးစပ္ႀကီးကေပါက္ပန္းေလးဆယ္ေလ်ွာက္ေျပာလိုက္တာ ဟုတ္ၿပီလား ဖယ္ေတာ့ ကိုႀကီးလည္းပါတယ္ "

႐ုတ္တရက္ ထရယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ေမာ့ေငးမိေတာ့
မေဟာ့္သြားတန္းျဖဴ မ်ားကရင္ကိုဒိုင္းခနဲ...။
ရင္ဘတ္ထဲကအေကာင္ ၿငိမ္ေနလိုက္စမ္း!

"မင္းကိုငါဘာမွမလုပ္ပါဘူးကြ ကေလးက်ေနတာပဲ
ေယာက္ဖ...အဲ မင္းကိုႀကီးပါတာငါနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ "

"ခ်ီးကိုကေလးလား ကိုႀကီးကငါ့ကိုေစာင့္ေနမွာ "

"ခဏေလးပဲကိုကြာ..."

~ေနပါဦး ေနပါဦး ဒါကခ်ဲြေနတာလား
ေသာက္က်ိဳးနည္း...ျမတ္မင္းမေဟာ္ကငါ့ကိုခ်ဲြေနတာ ~

"ဖယ္ လႊတ္ "

အာ...ျမန္မာကားေတြထဲကလူဆိုးလက္ထဲေရာက္ေနတဲ့
ဇာတ္လိုက္မအထာနဲ႔ ငါ့ႏွယ္ေသာက္က်ိဳးေတြကိုနည္းလို႔ !

"အဟမ္း လႊတ္ၿပီးမွေျပာ စိတ္က်ဥ္းၾကပ္တယ္ "

"မင္းငါ့ကိုမလြမ္းဘူးလား "

မလႊတ္ေပးေသးဘဲ ကိုယ္ကိုငံု႔၍ေမးလာသည့္အခါသူ႔ထံမွေလေငြ႔ေႏြးတို႔ကနဖူးျပင္ထံလာေရာက္ထိပါးက်ီစယ္သည္။ကိုယ့္နဖူးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိပြတ္မိၿပီးမွသူ႔ကို
မလံုမလဲေမာ့ၾကည့္မိေတာ့သူကရယ္ေနျပန္သည္။
ရင္ဘတ္ထဲမွအေကာင္ေပါက္ကခုန္ေနသည္မွာ
အျပင္ထြက္လုမတတ္။

CHEERLEADER (Completed) Where stories live. Discover now