11. Gavilán o Paloma

3.7K 366 3.6K
                                    

NOTA: Se van a dar cuenta, pero igual lo aclaro

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

NOTA: Se van a dar cuenta, pero igual lo aclaro. Lo que aparezca en cursiva dentro del capítulo son flashbacks :3

*****

*Inserte aquí Te Prometí - Mijares. mp3. Al chile no me acuerdo de qué novela era*


*****

Después de que Bruno se fuera, y de que Jolyne saliera con Giorno y Josuke a dar una vuelta por ahí, Nori se quedó sólo con Caesar.

El regaño de Bruno le había dolido más que el madrazo con la puerta.

Caesar había estado evitando mirarlo desde que se quedaron solos, pero Nori no se iba a quedar callado al respecto de lo que acababa de pasar.

—Entonces...— comenzó a decir Nori

—¿Qué quieres cenar hoy?— lo interrumpió Caesar, como si nada

—¿Que qué quiero...? ¡Dime por qué le dijiste a tu hermano que viniera a regañarme!

Caesar estuvo a punto de responder, pero se callaba, como deteniéndose a sí mismo.

—Sólo dímelo, igual ya me gritó— pidió Nori, intentando sonar más tranquilo

Y no es que estuviera enojado, simplemente le daba curiosidad.

—La verdad no tengo corazón para decirte esas cosas— confesó Caesar, rindiéndose

—¿En serio piensas todo lo que Bruno dijo?— preguntó Nori

—Sí, la verdad sí. Bueno, Bruno se puso medio agresivo porque ya sabes cómo es con los niños, siempre quiere cuidarlos a todos... Pero sí. Lo siento

—No, no te disculpes, sólo... Puedes decirme tú mismo lo que piensas, no me voy a enojar contigo

—Lo sé. No es por ti, es que no quería ser yo quien te lastimara. Pero sí necesitabas volver a la realidad. Me preocupo mucho por ti, Nori, igual que Joseph

Nori sonrió un poco, sin saber qué más decir. Caesar se acercó a él y lo abrazó.

El pelirrojo siempre se había sentido protegido por Caesar. Desde el día que lo conoció, siempre había actuado como una especie de hermano mayor para él, y, si se ponía a pensarlo, que Nori dejara atrás la vida horrible en casa de sus padres era más mérito de Caesar que de otra persona. Es decir, no habría conocido a Jotaro de no ser por Caesar...

Pero esa es una historia para otro día.

Nori soltó a Caesar, se dejó caer en el sofá y dijo:

—Necesito tu ayuda... ¿Qué le voy a decir a Jotaro?

—Oh, entonces sí vas a hablar con él?— preguntó Caesar, tomando asiento junto a Nori

—Sí, creo que debo dejar de huir de eso. ¿Crees que debería...?

Me Quieres o Me Olvidas [JJBA]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon