KABANATA 23

159 10 0
                                    

“ Why are you here?” tanong muli niya. Iling akong nag-iwas ng tingin sa malamig niyang mga mata.


Nakatulog lang bumalik nanaman pagiging cold niya sa akin. Well deserve.

“ I'll go home anyway. Thank you for bringing me home.” I sarcastically said then im about to get out of the dining table he called me.

“Did i say something last night?” tanong niya at itinurong bumalik ako sa inupuan ko.

Napahawak ako sa baba ko kunwaring nag-iisip.

“ Well- sort of.” saad ko at pinagkatitigan ang pagkain sa mesa.

It's 12 o'clock noon and kakagising niya lang. Ako na nagluto ng pagkain at wala akong tulog dahil sakanya!

“ Be specific.” usal niya habang nakatunghay sa akin.

Kinunutan ko siya bago binalik tanaw ang ginawa niya kagabi.

“ Move in” saad ko ng makarating kami sa condo niya.

Nanatili siyang nakatayo at parang inaasar ako.

“ Which one?” usal niya. Naningkit ako sa sinabi niya.

“ What did you mean? Please go in! Wtf Travis!” saad ko ng bigla siyang napayakap sa akin at nasuka sa likod ko.

I could even feel something on my back.

his masamang loob finally came out.

“ Can i use your bathroom?” I asked him. He looks at me and smiles maliciously.

“ We can use it together!” saad niya. Napasapo ako sa noo. What's the point talking with a drunk man?

I tapped the bed sign that he must go sleep. And because of that damn alcohol he's about to undress himself.

“ Travis! You're so unbelievable when you drunk!” singhal ko ng mapigilan siyang maghubad.

“ Oh I thought!” tanging saad niya sa akin. Napahimas ako sa sentido ko habang inaalalayan siyang mahiga.

I waited him to sleep and after hours i went out of his room. Wala pa sa ilang oras bumalik ako sa kwarto niya. May marinig ba naman akong nalaglag and there! I saw him in the floor.

“ I did that?” saad niya hindi makapaniwala sa nangyari kagabi.

I lazily nod my head at him. Ngayon lang ako nakaencounter ng lalaking daig pa babae kung malasing.

“ Okay kana? Should i go then?” anas ko at dagliang tumayo.

“ Yeah, you must. Thanks” saad nito hindi pa ako nakakaalis.

Till now he have that attitude. That attitude that made me like this.

Hinatid niya ako sa parking lot. Tahimik lang kami hanggang doon when im about to go in he called me by my name.


“Atty. Alcantara. How would i thanked you and be sorry for what i did last night.”  Saad niya kaya pinagkakatitigan ko siya.


“ Unexpected come ang ginawa ko at okay lang sa akin yun. No need to do such thing.” ani ko at nginitian siya.

Tumango siya kaya pumasok na ako sa sasakyan. I started the engine.


Pero hindi pa nakakaalis ay kumatok siya sa bintana.


Binaba ko ang bintana at seryosong tinignan siya ng nagtatanong.


“ What?” mataman kong tanong.


“ Paano mo ako napuntahan kagabi?” tanong niya, napatawa naman ako ng mahina.


“ Well, someone's called me. To be specific it's bar staff. She could even say that im your girlfriend.” anas ko habang nakapatong ang ulo sa nakababang bintana.

Nang hindi siya kumibo nagpaalam na akong umalis.

Katulad ng staff naguluhan din ako. Bakit ganoon ang nickname ko sa phone niya?

baby? seriously? I bet that, kidding.

After of a long drive i rested myself. That's so tiring and enjoyable night tho.

I calculated that i got six hours sleep not that bad. I took a bath first before cooking my meal.

I cooked a beef soup because i love beefs. After enjoying that meal i clean up the whole kitchen.


It's around 12 o'clock still im awake. I do checking papers. I know i have a bad habit of sleeping. But if im not that busy on some things i could! rest all day no works. Relaxing must be!

After taking a bath while brushing my hair my phone got beeped beside me.

Kinuha ko iyon at kunot noong binabasa ang text na galing sa bottled head man.

You're the eye of my vitality,

the amiss evidence on my case,

the missing element of my enigma

yet the startling interpretation on my despairing turn.

Ruled by the Attorney Where stories live. Discover now