DAUGHTER'S REVENGE

chapter 7

Hi! I hope you can support DAUGHTER'S REVENGE by recommending this story in your Facebook, group chats, tiktok, or your any other social media accounts. Maraming salamat po.

My Lady

Irish Fhrixe's point of view

I left at that house without Francia's permission. Dumeretso ako sa apartment. Pagpasok ko umupo ako sa sofa at isinandal ang ulo sa sadalan. Hindi mawala sa isip ko ang mga sinabi ni Francia. Is it her strategy for attaining my mission?

May kumatok sa pintuan. Hindi ko muna ito pinanasin. Naging sunod-sunod ang katok, tumayo ako at pinagbuksan kung sino man ang nasa labas. Muli kong naisira ang pinto sa pagkagulat nang makilala ang bisita.

"Shit! Wala pa akong bihis!" mura ko habang nakatingin sa sarili.

"Irish, open the door!" Redeemer commanded. Halos magiba ang pintuan dahil sa malakas na katok niya.

Dali-dali kong inayos ang sarili, hinapuhap ko ang suot at sinuklayan ang aking nakalugay na buhok gamit ang mga daliri.

Redeemer still knocking. "Ba't mo ba sinira?"

"Puta, maghintay ka!" Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili saka pinagbuksan si Redeemer.

"Ang tagal!" reklamo niya pagbukas ko ng pinto.

"Ano bang kailangan mo sa akin?" tanong ko.

"My dad wants to know you better." Pagsabi niya ay agad siyang pumasok sa apartment ko. Sa inaasta nito para siyang takot na hindi makatapak sa loob. Isinira ko ang pinto at nilapitan si Redeemer na kasalukuyang komportableng nakaupo sa pang-isahang sofa.

Napa-isip ako sa sagot niya. Gusto ni Luksurio na makilala ako, bakit? Well, if he really wants to know me better, he just allow me to put bullet in his forehead. One bullet contents my entire personality.

"bakit? Bakit niya akong gustong makilala... better?" I asked with a serious face.

Sa halip na sagutin niya ako pumihit siya ng upo at inabot niya sa akin ang isang paper bag.

Curiosity led me to ask. "What is that? A gift? O suhol sa mga pinanggagawa mo kahapo-" Pinutol ko ang aking sasabihin nang nakaramdam ako ng asiwa. Bumalik sa aking alimpatakan ang nangyari kahapon. "Nevermind!"

"Take it," he said.

Hinablot ko ang paper bag mula sa kamay ni Redeemer at binukadkad upang makita ang laman. Binalik ko ang paningin sa kan'ya na mayroong pagtatanong. Tinaas ko ang isang bote ng perfume habang nakakunot ang noo.

"Use it," ani Redeemer.

"Do you really think wala akong pera pambili ng sarili kong perfume? Akala mo talaga hindi ko afford ang ganitong klaseng pabango?"

"No! Hindi gano'n ang ibig kong sabihin kung bakit kita binibigyan ng perfume," paliwanag niya.

"So... Anong ibig sabihin nito?" Iritado kong tanong.

May pag-aalinlangan siyang magsalita, naging bukas-sara ang kanyang bibig. He seems afraid to tell the answer like it's a darkest secret. A secret cannot disclose to everyone, even at me.

May pagtataka kong hinintay ang sasabihin niya. And once I trying to meet our eyesights he always avoiding it.

"Say it! Go ahead!" Hamon ko.

"Kasi, ano... amhn..." Tumikhim muna siya bago nagsalitang muli. "Kasi nahihilo ako kapagnakakaamoy ako ng manly scent. Just like your perfumes."

Mas lalong kumunot ang noo ko. "Ibig mo bang sabihin nakakamatay ang amoy ko? Mabaho ako?"