Genç bir kız hayalleri umutları olan annesi ve babasıyla yaşayan genç kız yolu bir şekilde asker olan ağabeysinin yanına düşer. Nereden bile bilir ki hayatının en zorlu en meşe katlı yollarından geçeceğini. Hayatının aşkını bulup türlü zorluklar çek...
Yeni bir bölüm ve yine ben;) umarım bölümü beğenirsiniz.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir hafta sonra
Güven bir ilişkide bulunduğu sürece her zaman mutlu ve huzurlu bir ilişki olur yada dürüstlük yada sevgi veya saygı bu kavramlar sayesinde güvenli yıkılmaz bir ilişki çıkar ortaya. Peki benim yaptığım doğru mu? Ben sevdiğim adam için ailesinin yaptığını saklarken aslında onun iyiliği için çabalıyordum. Biliyorum Efe çok üzülecek çok kırılacak ama herşey onun için onun iyiliği için.
Bu bir hafta da annemler Ankara'ya dönmüştü babamlar da dahil babamlarla aram hala eskisi gibiydi sanırım onları affetmem çok uzun sürecekti. Bu bir hafta da Zafer ve abim sürekli gönlümü almak için uğraşıyorlar dı. Aslında şimdiye bana kalsa hepsini affederdim fakat sevdiğim adama yapılan hakaretler asla yenilir yutulur türden değildi.
"Berrak?" Yavaşça başımı yerden kaldırıp Zafere baktım.
"Efendim." Zafer sıkıntıyla nefes alıp yavaşça geri verdi. Elleriyle saçlarını dağıtıp koltuğa oturdu. Hayat ne garipti aylar önce kardeşim dediğim adamla şuan iki yabancı gibi duruyorduk.
"Ben özür dilerim ne zaman bitecek bu aramızda şey?" Zefer'in dolu olan gözlerine bakarken Zafer devam etti. "Ben kardeşimi çok özledim tamam biliyorum çok aptalca birşey yaptım ikimizin de kalbini kırdım ama ben Efe den de özür diledim." Kaşlarım çatılırken sert sesimle mırıldandım. Efe'nin üzülmesini istemiyorum hele ki benim ailem yüzünden üzülmesini hiç istemiyorum. "Berrak affederse benlik bir sıkıntı yok dedi." Zaferin cümlesiyle tebessüm ettim. Sevdiğim adam bu halde bile beni düşünüyordu.
"Zafer." Dedim titreyen sesimle yorulmuştum artık. "Ben değil ama Efe çok kırıldı."
"Ama Efe dedi ki Berrak affederse affederim." Başımı öne eğip derin nefes alıp verdim.
"Bir daha sakın Efeyi üzecek bir şey yapmıyorsunuz." Zafer heyecanla başını olumlu anlamda salladığın da tebessüm edip kollarımı her iki yana açtım.
"Gel." Zafer yavaşça kollarını bana sardığın da bende anında boynuna sardım yaram az da olsa iyileşmişti bu bir hafta tatil iyi gelmişti bana.
"O zaman gidelim." Kaşlarımı çatarak zafere baktım.
"Nereye?"
"Abine tüm tim oraya gidiyoruz." Başımı olumlu anlamda sallayıp konuştum.
"Ben hazırlamaya gidiyorum o zaman."
"Tamam." Hızlı bir şekilde ayağa kalkıp odamda ki dolaptan siyah Jean alıp üzerine gri bol uzun sweatshirt giydim. Saçlarımı tarayıp tekrar kestirdiğim kaküllerimi ellerimle düzeltip dalgalı olan saçlarımı ellerimle düzelttim. Ayağıma siyah çoraplarımı geçirip yavaşça doğruldum. Lila renkli telefon kılıfımın içine bir miktar para koyup telefonumu da sweatshirt'ümün cebine koydum. Makyaj yapmadan hızla odadan çıkıp hazır vaziyette bekleyen Zaferin yanına gittim.
