Genç bir kız hayalleri umutları olan annesi ve babasıyla yaşayan genç kız yolu bir şekilde asker olan ağabeysinin yanına düşer. Nereden bile bilir ki hayatının en zorlu en meşe katlı yollarından geçeceğini. Hayatının aşkını bulup türlü zorluklar çek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah gözlerimi açtığımda kulaklarıma gelen seslerle gözlerimi kapatıp tebessüm ettim. Sevdiğimin sesi ne kadar da güzel geliyordu öyle. Derin nefes alıp yavaşça yataktan doğruldum. Elime telefonumu alıp saate baktığım da saat oldukça erken di. 06.45'di yavaşça yataktan kalkıp banyoya ilerledim banyoda ki işlerimi halledip aynı yavaşlıkta kendime kahve ve omlet hazırlayıp hızlı hızlı yedim. Aynı hızda etrafı da toplayıp odama ilerledim. Üzerime kırmızı ince askılı giyip hızlıca siyah takım elbisemi üzerime geçirdim. Makyaj masama oturup hafif tonlarda güzel sade bir makyaj yapıp saçlarımı maşa yaptım. Kaküllerimi baktığım da çok fazla uzamıştı kesmem gerektiğini aklıma not edip siyah dosya çantamı ve kendi kol çantamı alıp oda dan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annemleri arayıp hepsiyle teker teker konuştuğumda hepsini ne kadar da çok özlediğimi fark ettim. Elimde ki telefonu masaya bırakıp pencere kenarına geçtiğim de timin eğitim yaptığını gördüm. Kızıl kafa parkurda koşu yapıyordu yapıyordu yapmasına ama bir gözü elleri arkasında bağlı olan sevdiceğimdeydi. Ey güzel Allah'ım sen neden Efe'yi bu kadar yakışıklı yaptın ki? Kesinlikle sorgulanıyorum sadece bilgi edinmek amaçlı. Sesli bir nefes verip hızla bıraktığım çantamı elime aldım. Bir anda başımın dönmesiyle gözlerimi sıkıca kapatıp baş dönmenin geçmesini bekledim. Baş dönmem azaldığı an gözlerimi yavaşça açıp bulanık görüntünün netleşmesini bekledim. Görüntü netleştiği an yavaş adımlarla dış kapıya doğru yürüdüm. Bu aralar baş dönmem kendini belli etmeye başlamıştı. Yavaşca ayağıma siyah botlarımı geçirip üzerime de gri kabanımı giydim kapıyı açıp kendimi boş binaya attığım da usulca nefes verdim. Merdivenlerden yavaşça sarsak adımlarla ilerleyip köşede kolları göğsünde bağlı duran Faruk'un yanına doğru gittim.
"Günaydın."
"Günaydın Berrak." Soğuk hava ciğerlerime nüfus ederken aldırış etmeden Faruk'a döndüm.
"Sen nasıl devam ediyorsun mesleğine?" Faruk soruma karşılık acıyla tebessüm etti.
"Ben normal bir asker değilim artık Berrak. MIT de çalışıyorum aslında o da yasak ama dinlemiyorum diyelim." Başımı sakince olumlu anlamda salladım.
