Vault in Heaven (Classic Series #2)

Kabanata 1

Friend

Happy reading 🥛

Gray's POV

"May kailangan pa ba kayo?" My butler asked while I'm busy watching movie.

Sobrang tagal na ba niyang nagtatrabaho sa amin kaya parang madalas ko na siyang nakikitang tinatarayan ako?

I snap my finger. "Lumabas ka lang, sapat na." Hindi ko ako tumingin kay Dean pero ramdam ko ang dahan-dahan nitong paglalakad palabas.

Nang marinig ko ang pagsara ng pinto ko, kaagad kong kinuha ang potato chips na nakatago sa ilalim ng unan ko at masaya 'yung kinain.

Damn, this chip is literally heaven.

"What are you doing Gray?" Si Kuya Alastair na kaagad na pumasok sa kwarto ko na wala man lang katok-katok.

"The hell kuya, what are you doing inside my room—"

Napasinghap ako dahil sa mabilis nitong pagkuha sa potato chips na nasa kamay ko. "And what do you think you're doing?" He smirked while staring at me.

I rolled my eyes. "Just leave-"

"Gray." May diin nitong sabi.

Pinatay ko naman ang pinapanood ko at tamad na tumingin sa kanya. "Isa lang naman."

Inilapag ni Alastair ang chips sa ibabaw ng kama ko at ginulo ang medyo mahaba kong buhok. "Pero ang sabi ng doktor hindi ka pwedeng kumain ng mga ganitong pagkain. Mabuti na lang talaga at may cctv sa loob ng kwarto mo. Kung wala, malamang sinugod ka na naman sa ospital." Huminto ito sandali at muling ginulo ang buhok ko bago tumayo.

"Una cctv sa kwarto, ngayon naman, si Dean. Kuya naman, kaibigan mo si Dean pero bakit mo siya inutusan na bantayan ako, parang hindi pa naman ako nun gusto."

"Hindi nga." Mabilis niyang sabi, wala tuloy akong maisip na pwedeng isunod.

"Please Gray, please take care of yourself okay." He added.

He's always like this. Sa aming tatlong magkakapatid, siya ang pinakamabait pero siya rin ang pinakamahirap pakiusapan.

I lick my lip. "Sorry."

Kuya Alastair chuckled. "Anong oras na hindi ka pa nakabihis, hindi ka ba sasama?"

Kunot-noo akong tumingin sa kanya. "Where?"

Kuya Alas wink. "Nanganak na si Martina."

I gasped, and without any word, I immediately run inside my bathroom and clean myself.

I can't wait to see the baby and Martina.

"Are you done?" Tanong sa akin ni kuya pagkababang-pagkababa ko. He's now leaning against his car.

"Pasok ka." Pagbubukas nito sa kotse niya.

"No thanks, I'm gonna use my car." I smirked before getting inside my car.

That Iñigo. That man, he is literally living a beautiful life.

Kitang-kita ko sa salamin ko ang kotse ni Kuya Alas sa likuran ko. I suddenly wonder if Kuya Remus will be there too, knowing that he's a very busy person. He doesn't have time for everything.

But I bet dad, tito, and tita are there.

Nang makarating sa ospital na sinend sa akin ni Kuya Alas, mabilis akong bumaba sa kotse at hinintay si kuya.