Vault in Heaven (Classic Series #2)

Kabanata 31

Heart

Happy reading 🥛

"Yes sure, I'll be there in a minute."

Dahan-dahan kong idinilat ang mata ko matapos marinig ang malalim na boses ni Treyden.

I'm still lying on his bed. Tiningnan ko ang orasan, it's already 10:30 a.m.

"Morning babe." Treyden uttered in his bedroom voice before kissing my forehead.

"What do you want to eat? I'll cook for you." He pinched my cheeks.

With my close eyes, I answered. "Anything."

I heard him chuckled. "Okay, then tumayo ka na." Sabi niya na hindi ko pinansin.

Nang marinig ang pagsara ng pinto, mabilis kong tinakpan ang mukha ko ng unan.

Nakakahiya.

I still remember in my vivid imagination the way he... my.... fuck. Tapos ako aatras lang? Grabeng kahihiyan.

I didn't even pleasure him. What a waste.

I sigh while messing my hair.

Sa huli, mas pinili ko na lang na tapusin ang pag-iisip ng kung ano-ano bago maligo at magbihis ng damit ni Treyden na malaki sa akin.

And with my lazy movement, I exit his room. The smell of breakfast got me as soon as I step inside the kitchen. Then I saw Treyden in his light blue long sleeved and navy-blue suit pants with white coat.

"May lakad ka?" Tanong ko kahit halata naman na meron.

"Yeah. The hospital needs me. Don't worry, uuwi rin ako agad. Oh, by the way Gray, pumunta kanina dito si Iñigo may ibinigay siyang mga papeles, check mo raw. He's really busy right now." Treyden chuckled while flipping the pancakes.

Tumango ako bago umupo sa pang-isahang upuan habang nakatingin sa kanya.

"Yeah, with his solo law firm I bet he's really busy. Besides, Archer's turning four next month. Alam mo naman 'yun pagdating kay Archer, hindi talaga pinapalagpas. I do understand him. He's really wasted lalo na nung umalis si Martina. Gustong bumawi sa panganay niya." Pag-eeksplena ko habang inaalala 'yung mga araw na halos hindi na siya makatayo pa dahil sa sobrang kalasingan.

"Yes, and Sunny will be there too. I missed my sister so much. I'm glad she's doing well. But one-time umiyak siya sa akin habang kausap ko siya sa telepono. Sobrang sakit daw." He smile bitterly making my chest ache for Treyden and Sunny.

"Sunny's strong." I whispered before eating the pancake in front of me.

"Yeah."

"Nga pala Treyden, totoo ba na si Adler nagkaroon ng gusto kay Sunny? Parang ang hirap kasing isipin." Pagbubukas ko ng topic.

Treyden smile before turning off the heat.

"Kahit ako hindi rin makapaniwala eh. Kung hindi ko pa nakita kung papaano niya dalawin si Sunny sa bahay, baka isipin ko rin na imposible." Mahinang nitong tawa.

What a small world.

"Pero hindi naging sila. Ayaw ni Sunny kay Adler? That's surprising."

Umupo sa harapan ko si Treyden bago uminom ng kape niya. "Hindi naging sila. Sunny does not like Adler that way." Kindat niya bago kumain.

For some reasons, gusto kong malaman 'yung nangyari sa kanilang dalawa.

Knowing Adler's personality, I cannot help but chuckled.

"I'm done. Aalis na ako para maaga akong makauwi mamaya. May gusto ka bang ipabili?"

I shake my head, "Wala, ingat ka."

Pansin ko ang pagkakahinto ni Treyden sa sinabi ko. Nagulat pa ako dahil sa mabilis nitong pagyakap sa akin.

"Ayoko tuloy umalis."

I rolled my eyes. "Go now. Your patient needs a handsome doctor like you." Ayos ko sa kwelyo niya.

Treyden smile before kissing my hands.
"I'll be back. Wait for me."

Matapos ihatid si Treyden sa may labas, ipinagpatuloy ko na ang pagkain, hinugasan ko na rin ang iba pang plato bago tingnan ang mga files na ihinatid ni Iñigo. Bunch of unread cases.

I immediately dialed Iñigo's number.

"What is up gay?" He chuckled on the other line.

"Check your email. May sinend ako sa 'yo. Also, about this case of Lori Montgomery? 5 years na ang nakalipas, sarado pa rin?" Tingin ko sa kaso ng isang babae na medyo pamilyar ang pangalan sa akin.

"Yeah, masyadong private ang kaso na 'yan. Gusto ni Alastair siya mismo ang titingin kaya wag mong pakialaman."

I get it now. She's Kuya's ex girlfriend.

Pero ang alam ko nasagasaan siya. Hindi ba 'yun ang dahilan?

"F-fine." I hardly said. I shake my head when my vision suddenly become blurry. These past few days, I do experience irregular heartbeat. Sa dami-dami ng nangyari, nakalimutan ko ng magpa check-up.

Nanlaki ang mata ko bago may maramdaman kung ano sa lalamunan ko.
Mabilis kong pinatay ang tawag kahit pa nagsasalita pa si Iñigo sa kabilang linya.

I cover my mouth with my palms before rushing inside the bathroom.

My body start trembling while staring at the blood that I spit.

Mabilis kong nilinis lahat bago umupo sa sala. Then I dialed my doctor's number.

"Mr. Dela Silva." He said.

I took a deep breath. "Everything's getting painful Doc. I just spit blood again then rapid irregular heartbeat—"

"What do you mean by irregular heartbeat? Kailan pa 'yan?"

I sigh. "Limang araw, sunod-sunod." I feel guilty for not telling him about this.

"I need to check you, Gray. That's a serious matter, we can't just let it pass."

Ni hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi niya dahil sa biglaang pagsikip ng dibdib ko.

Sinubukan kong huminga nang malalim pero parang mas lumala pa yata.

"Gray are you listening? Gray?" Rinigkong tanong sa akin ng doktor bago unti-unting dumilim ang paligid.