အပိုင်း - ၆ [ U ]

1.6K 389 3
                                    

【 Unicode 】

                                (101)

ငါ နေမကောင်းဖြစ်ပြီး အားနည်းနေတဲ့ခန္ဓာကို
တရွတ်တိုက်သယ်ရင်း ညီလေးနဲ့ညီမလေးကို
သွားခေါ်ကာ အဆင်သင့်မုန့်တွေ စားဖို့ပြင်တယ်။

ညီလေးနဲ့ညီမလေးက ခံနိုင်ရည်ရှိသားပဲ။
ညီလေးက coke တစ်ဘူးမှာယူတော့၊
ညီမလေးက သူ့ကို ချက်ချင်းပြောလိုက်တယ်။
"နင် ကိုကာကိုလာသောက်ချင်ရင်၊
supermarket သွားပြီးဝယ်လိုက်၊ ဒါဆို
ပိုသက်သာလိမ့်မယ်၊ ကိုကြီး...ညီမလေးက
diet လုပ်နေတာမို့ ပန်းလက်ဖက်ရည်ဝယ်ထား
တယ်၊ သောက်မလားဟင်"

ငါ့ကိုပြောစမ်း၊ ဒီလို အံ့သြစရာကောင်းတဲ့
ညီမလေးကို ဘယ်မှာ ရှာတွေ့နိုင်မလဲ?

ဆိုပေမယ့် တစ်ခါတလေတော့လည်း
အသင့်စားမုန့်တွေကို ငါတို့အလိုရှိသလို
စားလို့အဆင်​ပြေပါတယ်။

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ မှာလိုက်၊ ကိုကြီး အလုပ်ကနေ
bonus ရထားတယ်"

ရင်နာဖို့ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါ ဘယ်လိုခေတ်လဲ။
ငါ bonus ရမှပဲ ဒီလိုမုန့်ကို စားနိုင်ရှာတယ်။ ဇာတ်ကားတွေထဲမှာတောင် ဒီလို plot မျိုး
မရှိတော့ဘူး။ ပိုပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်စရာက
ငါ တကယ် bonus မရဘူးဆိုတဲ့အချက်ပဲ။

ညီလေးက ညီမလေးကိုကြည့်လိုက်တယ်။

ငါ့ညီမလေးက ပြောတယ်။

"ညီမလေးတို့ ဘေးအိမ်ကိုသွားပြီး စားရင်
ပိုသက်သာမှာ"

ငါတို့သုံးယောက်လုံး လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီးနောက်ဖက်ထုပ်ကြော်စားဖို့ ဘေးအိမ်ကိုသွားလိုက်ကြတယ်။

                                (102)

ညီလေးက ဖက်ထုပ်ကြော်တချို့ကို ညီမလေးရဲ့
ခွက်ထဲ ထည့်ပေးနေပြီး၊ ညီမလေးက ငါ့အတွက်
ပန်းလက်ဖက်ရည်ငှဲ့ပေးတာကိုကြည့်ရင်း
ငါ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေမိပြီ။ တော်တော်ကြာတွေးတောပြီးမှ ငါ ပြောလိုက်တယ်။

"အဘိုး ပြန်လာတော့မယ်၊ သူက မင်းတို့ကို
တွေ့ချင်နေတာ၊ ဒီတစ်ပတ်အတွင်း..ပင်မ,အိမ်ကို ပြန်သွားရအောင်"

ငါ့ညီမလေးက သတိထားပြီးပြောလိုက်တယ်။

"ညီမလေးတော့ နိုင်ငံခြားကို မသွားချင်ဘူးနော်၊
တစ်ယောက်ယောက် သွားမှဖြစ်မယ်ဆိုရင်
'ယိစန်'ကို ခေါ်သွားလိုက်ပါ"

လွတ်လပ်တဲ့ ရန်ယိကု || ဘာသာပြန် [COMPLETED]Onde as histórias ganham vida. Descobre agora