Love in a Game

Chapter 02_Warm Welcome

_

Masigla akong bumaba sa kotse namin at hinintay si Daddy na maka-alis. Nagpalitan kami ng ngiti at hinintay syang maka-alis, kumaway pa siya bago mawala sa paningin ko.

Tumalikod ako at nakangiting pinagmasdan ang dating eskwelahan ko. Matagal-tagal na rin pala simula ng umalis ako dito.

I sighed.

'I'm back, again.'

Matapos ang ilang segundong nakatayo ay pumasok na ako. Diretso lang ang tingin ko sa dinadaanan para hindi na rin mapansin. Sumabay ako sa mga iilang estudyanteng papasok. Naririnig ko ang mga bulungan pagpasok ko pa lang sa gate. Mas lalo ko na lang itinuon sa daanan ang paningin ko.

Napatigil ako ng harangan ako ng grupo ng mga babae. Imbes na pansinin sila, umatras ako ng dalawang beses at kumanan ang lakad ko pero mas hinarangan nila ako.

"Still a Nerd ha?" sabi ng babaeng nasa harap ko. Sa kanilang lima ay siya ang nasa gitna.

Nag-angat ako ng tingin. Hindi ko siya kilala, pilit kong pinag-aaralan ang mukha niya para masiguro kung natatandaan ko ba ito o kilala. Napabuntong-hininga ako ng wala talaga akong maalala kaya't napadako ang tingin ko mula sa kaniyang ulo hanggang paa at muling ibinalik sa kanyang mga mata.

Nang magsalubong ang aming mga mata ay may masama na itong mga tingin. "I'm hot, I know that." Ngisi nito na sinuklian ko ng pagtaas ng kilay.

"Bakit ka pa nagbalik?" maarteng sabi naman ng nasa kaliwang katabi ng nasa gitna.

'Why does she care so much?'

Bakit nila ako kilala? Gayong matagal akong nawala. Bakit nila ako naalala gayong ngayon lang naman nagtagpo ang mga landas namin. Bakit nila ako pinagtutulungan gayong hindi kami magkakakilala?

"Don't you remember? a nerd like you is not designed for this school." sabi ng babaeng nasa pinaka-gitna naman. Dahan-dahan itong naglakad palapit sa akin. "No one needs you here. Bakit ka ba nagbalik pa?" maarteng tanong nito sabay tinulak ako ng mahina sa balikat ko.

Napatingin ako sa manggas kong dinapuan ng kamay niya saka sinundan ang kamay niyang ngayon ay magka-krus na. Buntong hingna ko siyang tiningnan.

Zoe, ang pangalan niya. Nakita ko ang name tag sa uniform niya. Pero wala akong maalala na pangalang Zoe o kilala man.

Nanlaki ang mata ko nang bigla akong tinulak ng babaeng nasa pinaka-gitna. Napa-upo ako sa sahig. Nanatili parin akong nakayuko habang iniinda ang sakit sa pwet ko. Hindi pa man nakakabawi sa sakit ay napa-angat ang ulo ko ng biglang hatakin ng isa sa mga babae ang bag ko.

"Ano ba?" Hindi ko napigilang pagtaasan sila ng boses nang magsilapit sila at hinawakan ako.

'Napikon ba siya sa mga tingin ko?'
Masama ang loob na nakatingin sa Zoe na nagngangalan.

Napasinghal ang babaeng nasa gitna kanina at mataman ako nitong tiningnan.

"Now your shouting back." matigas nitong sabi. Nanatali lamang ang tingin ko rito. "Are you just gonna stare at me?" Irita nitong sabi. Tumingin ito sa mga kasama niya at muling tumingin sa akin at ngumisi. "Guluhin niyo ang gamit niya." utos nito.

'Napikon nga siya. Tss.' Nailing na lang ako at napapikit. Hinahabaan ang pasensya.

Naalarma ako sa sinabi nito pero agad nila itong nakuha sakin. Magkasalubong ang kilay at masama ang loob na pinanunood na pinaglalaruan ang bag ko. Buka ang bibig at nanlulumong pinanunuod sila. 'Ikayayaman ba nila 'to?' Wala na akong pake alam sa itsura ko ngayong naka upo sa sahig at masakit dahil natamaan ko ang mga maliliit na bato. Nagtatawanan pa sila. Napatingin ako sa leader ata ng mga babaeng ito, nakangiti ito sakin na parang nagwawagi.