May kalauyan si Captain Arellano sa kanya pero halatang siya ang inaantay nito. Kung narinig nito ang pakikipag-usap niya sa telepono ay hindi niya alam.
“Ipinatatawag kayo ni Brigadier General Sullivan, Ma’am.” Makalipas ang ilang saglit na pagtitig sa kanya ay muli itong nagsalita. “Paumanhin kung wala akong maibibigay na panyo. Wala akong dala ngayon.”
Jillian swallowed. Wala na ang camouflage paint sa mukha nito. And dear lord, those deep set, black eyes are sucking her in. “It’s okay. I’m okay now.” Pilit na ngumiti si Jillian. “I’m not really an emotional person, it’s just that…”
“Hindi biro ang pinagdaanan mo, Ma’am. Natural lang na maging emosyonal ngayong nakaligtas ka na.”
“It’s not actually the reason…” pero napatigil sa pagsasalita si Jillian, muling napuno ng luha ang mga mata niya. “Yes, it is actually the reason. Kung hindi ako kinidnap ng mga rebeldeng iyon ay nagampanan ko sana ang tungkulin ko,” pagalit niyang pinunasan ang luhang umalpas sa mga mata.
Matamang siyang tinitigan ni Captain Arellano. Jillian closed her eyes and took several calming breathe through her mouth.
Nang masiguradong kontrolado na niya ang emosyon ay saka siya muling nagmulat ng mga mata. “Salamat sa pagliligtas mo sa buhay ko, Captain Arellano.”
“All in a day’s job, Doctor Sullivan.” His eyes hold different emotions and Jillian found herself enthralled by them.
Jillian can feel her cheeks heating up, “Masyadong formal ang Doctor Sullivan. Jillian or Jill na lang, Captain Arellano.”
A corner of his lips twitched upward and his manly features softened, “Masyado ring pormal ang Captain Arellano. Jason na lang.”
Tumango si Jillian. Nag-alis siya ng bara sa lalamunan, “We’ve met before, haven’t we?” nananantiyang tanong ni Jillian.
Tumango ito.
Nasisigurado ni Jillian na lalong namula ang mukha niya. “You saw me crying the first time and you saw me crying again today. You might think I’m an emotional train wreck.”
“On the contrary, Miss Jillian, I am hundred percent sure you’re not,” Jason smiled. And even his eyes told her he is teasing her.
Libangan niyang magbasa ng nobela sa free time niya. At hindi maiwanan ni Jillian na paikutin ang mga mata sa tuwing makakabasa ng linya na iba ang dating sa mga bida sa tuwing tatawagin sila sa pangalan ng mga love interest nila. It’s one of her pet peeves. Overused trope. But Jillian can never roll her eyes from now on. Because hearing her name in his lips for the first time really sounds different. The way her name rolled off of his lips sent shivers down her spine.
“Bending over the order of a regiment’s commander, one of the most respected and decorated generals of the Armed Forces of the Philippines? Only a true-blue military brat can do that, Ms. Jillian.”
Nakagat ni Jillian ang labi. Huminga siya nang malalim. “Drop the Miss, please. Just Jillian or Jill. And yeah, I have to admit, I am a military brat to some extent.”
Jason chuckled and Jillian was smitten by the sound of it.
Jillian cleared her throat once again, “To some extend only because it was you who pushed me to fight for my mission. And now, you helped me again. Dahil sa iyo ay muli kong maitutuloy ang misyon kong magsilbi sa mga kababayan natin.”
Pero imbes na gantihan ang ngiti niya ay biglang sumeryoso ang mukha ni Jason, “Kung alam ko lang noon ang totoong dahilan kaya hindi ka pinayagan ng ama mo sa pagiging Doctor to the Barrio ay malamang na kung ano ang sinabi niya ay iyon din ang mismong sasabihin ko sa iyo.”
YOU ARE READING
MISSION 1: Saving You
רומנטיקהMisyon ni Captain Jason Arellano na panatilihing payapa at ligtas ang pamayanan. Lifelong mission naman ni Jillian Sullivan na maging doctor to the barrio at magsilbi sa mga mahihirap o kahit sinong nangangailangan. While Jason won't hesitate to ta...
