Arduous Affection [COMPLETED]

EPILOGO

REUS' POV

"Reus, 'di ka pa ba uuwi?" umiling ako kay Kenrus habang hindi siya nililingon. Naka focus lang ang tingin ko sa babaeng nagwawalis sa harapan ng classroom nila.

May malaking kibido sa mata at mahilig mag-suot ng over-sized uniform. Hindi pa ba siya napapagod? Hanggang ngayon nagtataka pa 'rin ako kung bakit niya pa kailangang mag walis, e, may mga janitor naman na gagawa nun.

"Tinitingnan mo na naman si Ms. Geek," he chuckled at inakbayan ako. "Hindi mo naman sinabing type mo ang mga junior!"

"Akala ko ba aalis ka na?"

"Tsss, gusto ko lang naman na sabayan ka sa trip mo... Nagtataka na talaga ako sa 'yo Nereus, ha, mga tingin mo sa babaeng 'yan nakakaduda."

Napangiti ako ng tipid sa sinabi niya. May kung anong tumama sa sistema ko sa pantutukso ng pinsan ko. I can feel my face heated but I used to keep it.

"Well hindi na rin masama kung siya ang magiging cousin-in-law ko. It's good to see you happy after years since—" hindi niya tinapos ang sasabihin sa halip ay namulsa. "Tsaka, maganda naman siya. . . kung marunong lang sana mag-ayos ng sarili." he pat my shoulder.

I turn my gaze at her, matamlay siyang pumasok sa classroom nila. Wala ng mga estudyante dahil mag aalas-sais na. Hindi ko nalang namalayan ang sarili kong palagi siyang tinatanaw sa glass wall nitong quarter ng house's nitong school araw araw. No'ng una nag-aaalala ako sa kaniya dahil babae siya't palaging nahuhuli sa paglabas. Namamalayan ko rin ang sariling lihim siyang sinusundan tuwing uwian. Without knowing, she's the reason why I am smiling like an idiot.

Kapag lunch break, kabisado ko ang bawat pagkaing pinipili niya maging mga kasalo niya sa hapag. A sudden sprang of pain hits me whenever I saw her with that guy. Ranier.

It's not like I'm obsessed with her, it is just that I'm happy to see her. I know her, she's Astraia Vergara. Palagi siyang binubully sa school namin na naging dahilan para makilala ko siya.

I clinched my fist. Nakita kong nagkakagulo ang mga estudyanteng maglagay ng trap malapit sa may gate. It's a bucket that was full of eggs. Kabisado ko kung para kanino ang sinet-up nila.

"Ayan na siya!" one of them signaled the boy who were holding the knot.

Nagsitakbuhan sila na parang mga langgam sa isang sulok. I lifted my gaze of what he is doing, he's busy adjusting the rope. They have been doing this almost everyday and I can't take this anymore.

Nagawi ang tingin ko Aia na nakayuko habang naglalakad. Hindi siya tumitingin sa paligid kun'di sa nilalakaran niya lang. How could she let them? Hindi ba siya napapagod man lang dahil ako napapagod na sa ganitong set;up ng buhay niya. Ako ang napapagod para sa kaniya.

I want to be her knight. Gusto ko siyang ipagtanggol sa lahat ng umaapi sa kaniya. There's something inside me shouting, I want to protect her no matter what it takes.

"Hey, careful!"

As the boy began to loose the rope. Agad ako'ng napatakbo papalapit kay Astraia. I bend my body para hindi siya malagyan ng mga pula ng itlog. I looked at her intensively, ngayon ko lang siya natitigan sa malapitan and heaven knows how I worship her gorgeousness. She's way shorter from my height kaya nakatingala siyang tumingin sa 'kin. Her eyes is so innocent, bahagyang nakaawang ang mapupula niyang labi. How I badly tempt to kiss her luscious lips.

"Nereus?" nanlaki ang kaniyang mata.

As she whisper my name. It seems like she brought back the colors of my life. My heart began to palpitate. I never knew how wonderful my name is when it came through her mouth.