CHAPTER 17

73 4 1
                                    


Nag r-ready na ako ng susuotin para magbibihis nalang ako pagkatapos maligo. I didn't know why my head is hardly aching. Kung hindi ko lang kailangan puntahan si Sir Zuriel ay baka humilata nalang ako buong magdamag.

Some memories of mine are blurry, ang naaalala ko lang ay ang pagsama ko kay Keiran sa kotse. And that's it, wala na akong maalala maliban pa roon.

I sighed heavily and decided to take a quick shower. Sinabi ni Sir Zuriel na susunduin niya raw ako papunta sa kanila. And I don't want him to wait for me.

After I take a quick shower, agad na akong nagbihis at nag ayos ng kaunti. Dinala ko lang ang importanteng gamit. Katulad ng libro, notebook and pen.

I don't have some gadgets and I think it's not that necessary for me...

"Dawn may naghahanap sayo," sigaw ni Manang Alicia mula sa baba. Agad ko nang binilisan ang kilos ko. After I walked downstairs in my small apartment. Naroon na si Sir Zuriel habang kausap si Manang Alicia.

"Hey Dawn," Sir Zuriel greeted and placed his friendly smile. Hindi ko maiwasan na ngitian ito pabalik dahil sa ngiti nito.

"Oh siya, kayo ay humayo na. Basta iuwi mo si Dawn bago magtakip silim ha? Iho?"

"Opo Manang, ako na po bahala kay Dawn..." I walked towards Manang Alicia to inform her that we're now leaving. Nakakahiya naman kung paghintayin pa si Sir Zuriel dito.

"Aalis na po kami Manang Alicia..."

"Oh sige mag iingat kayo." Saad nito at iniwasiwas pa ang kamay na itaboy na kami. I smiled secretly as we walked towards Sir Zuriel car.

Pinagbuksan ako nito ng pintuan kaya hindi ko maiwasan mailang.

I get inside smoothly and wait for him to get inside too. Inayos ko pa ang medyo nagusot kong damit dahil nakakahiya kay Sir Zuriel.

"By the way thanks Dawn for saying yes to tutor me. Dad will happy with this..."

"Nako wala yun. I just wanted to help."

He started to manouver the car onto the road. Pasulyap sulyap ito sa gilid ng salamin ng kotse para tignan kung may sisingit ba sa daan.

"How's school? Is it stressing you?" Sir Zuriel opened the topic while his focus are on the road.

"Kinda stressful pero nakakaya naman. Lalo na dahil maraming paper works na dapat ayusin..." I chuckled a bit.

Tumawa rin ito bago ako sinulyapan "If you're struggling with it. You know you can ask my help, I will lend my hand to you in no time."

"Nako hindi na kailangan. Kaya ko na po 'to. But thanks for offering your help. I appreciate it." He smile radiantly and we been quite after that.

Wala ng bumasag sa katahimikan hanggang sa makarating kami sa mansion nila. And it awe me. They really rich as I expected.

Sa restaurant nila na pinagtatrabahuhan ko are just their brach. And me and my co workers don't have any idea what's their main restaurant looks like.

"Tara na. My family was waiting for you..." I just nodded and followed him. Maraming butler at men in suit na nagkalat sa harap at loob ng mansion nila.

And It's not surprising because Sir Zuriel dad is businessman.

I follow Sir Zuriel lead. Pinapasok na agad kami pagkakita kay Sir Zuriel. After we get inside of their gate. Nagkalat na ang mga kasambahay at hardinero nila.

Nagbigay galang ang mga ito kay Sir Zuriel habang saakin naman ay tinitignan ako mula ulo hanggang paa bago tinanguan.

And it's just weird because there was something I can't explain when I get into this house... O baka na paparanoid lang ako?

The Vampire Prince ObsessionWhere stories live. Discover now