CHAPTER 23

64 3 0
                                    


"Balita ko nariyan na raw si Keiran," saad ni Bea habang naglalakad kami sa classroom.

I don't how to react on what she said. True enough, kinakabahan ako. Ilang linggo rin ito nawala kaya kinakabahan ako kung paano ito patutunguhan.

I know we didn't say anything regardless on our own feelings. Pero kahit hindi ako umamin, may nararamdaman ako sakaniya.

"It looks like you're not happy as it should be?" Bea glance at me with her teasing smirk. Napakagat labi ako para hindi niya mahalata.

"Hindi naman. Masaya syempre dahil nakabalik na siya..."

Bea rolled her eyes. Mukhang hindi talaga siya naniniwala kaya nilingon niya ulit ako. I know she would ask me again and again with this.

"Really? Wait, kayo na ba?" She asked with a very intriguing tone. Agad akong napailing dito, pero hindi ito naniniwala.

"We're not into a relationship Bea. We're both contented on what we have. Kinikilala pa namin ang sarili ng maayos,"

We stop midway nung nasa harap na kami ng classroom. Hinarap ko siya pero nandun pa rin ang pagdududa sa itsura niya.

"Talaga lang ha," she flipped her hair bago nauna nang pumasok saakin. I shook my head and follow.

My eyes immediately darted on my seat. Keiran's already sitting beside my chair, magkadikit na magkadikit ang upuan namin na hindi na madadaanan ang gitna nun.

I gulp nervously and made my way towards my chair. Mukhang masigla na ulit ang atmosphere sa loob ng classroom dahil sa pagbabalik ni Bea. Idagdag mo pa na pumasok na ulit si Keiran.

"Good morning..." Keiran husky voice greeted me after I sit. Hindi ko ito nilingon sa kaba, agad kong kinuha ang notebook ko para abalahin ang sarili dun.

"You won't greet me back?" He asked in amused tone. I know he can already sense that i'm nervous for whatever reason.

Nilingon ko lang ito ng mabilis bago ibinalik ulit ang tingin sa notebook.

"Uh, good morning din,"

He chuckled softly after that. His amusement is now more evident. Nilingon ko ito, ngayon ko lang napansin na ang buong atensyon nito ay nasa akin na.

With his other arm on the back of my chair. At ang isa naman ay sa lamesa ng upuan, parang kinukulong na rin ako nito habang nag uusap kami.

"You always make my day complete..." He smirked and brushed his forefinger on my cheek swiftly. Iniwas ko ulit ang tingin dito.

Some girls are looking at us curiously, pero napapaiwas din ng tingin kapag nahuhuli ko.

"Kumain kana ba?" Tanong ulit nito. He's doing his best to strike a conversation and ease the awkwardness i'm feeling.

I nodded. He just smirk and played with my hair. Panaka naka hinahawakan ang dulo at pinapaikot sa daliri nito.

"Ako hindi pa..."

"Ha? Bakit?" I looked at him. I know he's a vampire, kaya naman nila hindi kumain ng isang araw. Pero hindi ko pa rin maiwasan mag alala sa sinabi nito.

"I'm thirsty and I want to drink..." He glanced on my neck before he licked his lower lip in a sexy way. My stomach tickles when I saw his eyes grew with desire.

"Uh uh, not here..." He whisper before he sighed heavily.

Umayos na ito ng upo. Tsaka ko lang nalaman na pumasok na ang prof namin. He already started with the lecture. Hindi na muna raw ito magpapa quiz dahil sa hindi masyado nakapag turo dahil sa aksidente.

The Vampire Prince ObsessionWhere stories live. Discover now