The Vampire Prince Obsession

CHAPTER 8

CHAPTER 8

I'm now inside the classroom. Patiently waiting for someone. Pagkatapos nung ginawa ni keiran saakin. Hindi ko alam kung paano ito haharapin.

After he bit my neck, i passed out. But i woke up 2 am in the morning. Wala na ito sa loob ng kwarto, and i didn't bother myself to find him.

I immediately leave his condo like a scared cat. Hinding hindi ko na babalikan 'yun.

But i'm confused of something. If he's a vampire. Then why he's not burning when he is standing in the middle of a broad sunlight? Is he using a protection or something?

Napatigil lang ako sa pag iisip ng may kumalabit saakin. Pagtingin ko ay si bea na seryuso ang mukha. Umupo ito sa upuan ni keiran dahil wala pa naman ito bago nagsalita.

"What's up with you? I mean hindi ako makapaniwala na nagawa mo 'yun kay reign. I know you dawn, hindi ka basta basta pumapatol sa ganun" paliwanag nito habang nakakunot noo.

I sighed because of his question. I'm confuse too. I don't know how to explain it to her. Kung pati ako ay hindi alam ang dahilan.

Hinihintay ko nalang na may sumundo saaking principal o ipapatawag sa discipline office. Pero kahit isa sa mga doon ay walang dumating.

I roam my eyes around the classroom. At hindi na ako nagulat ng makita ang mga kaklase kong tumitingin saakin bago ang mga ito nag iwas ng tingin.

I know that they hate me because of what i did on their queen bee.

"Dawn? Bakit ba hindi ka sumasagot? Bestfriend mo ako pero kahit isang maliit na paliwanag wala kang maibigay" nagtatampong saad ni bea.

"I'm sorry bea." I held her hand and squeeze it slightly. She's now looking at me with her worried eyes.

"Nag aalala ako sayo dawn. Paano kita matutulungan? Knowing reign family. They'll to everything to expell you on this University"

"Don't worry bea. I will give my statement from them. Sasabihin ko na si bea ang unang nagsimula ng away. I'll be fine okay?" I smiled.

Hindi na nakapag salita si bea dahil agad na itong umalis sa inuupuan. Confuse, i look at the classroom, finding the reason why she just left the chair beside me.

And then i saw keiran. With his blank expression. Quietly walking towards the chair beside me. Nakasukbit ang bag nito sa isang balikat habang naglalakad sa kanyang silya.

Lahat na nasa loob ng klase ay napapatingin dito ng may hanga. When in fact, wala naman itong ginagawa para hangaan.

Agad akong napaiwas ng tingin ng salubungin nito ang tingin ko sakanya. I gulp when i feel him sit on the chair beside me.

Bakit ba ako kinakabahan?

I took a deep breathe before counting to calm myself. Baka isipin niya na kakaiba ang epekto niya saakin.

"You just leave the condo without bothering to tell me?" I heard him said. Nilingon ko ito pero diretso lang ang tingin nito sa unahan.

Baliw ba siya? He's a vampire for pete sake. Baliw nalang ang mananatili dun.

Agad akong umiwas ng tingin ng nilingon ako nito. Mas lalo akong kinakabahan lalo na at malapit lang siya saakin.

"And now you're scared. As if i would hurt you." He looked at me. I gulp once again. As if naman na paniniwalaan ko siya. Bigla nalang itong nagalit kagabi dahil sa sinabi ko.

I remember the kissed. My first kiss to be exact. But i should forget it. Parang wala nga lang ito sakanya.

Pumasok na ang professor namin at agad nag pa quiz. Mabuti nalang at medyo alam ko ang lesson doon kahit hindi ako nag aral.

The professor said something about the project and it's by pair. He'll announce it tomorrow. Nagbilin muna ito ng ilang salita bago lumabas ng klase.

Agad kong niligpit ang mga gamit ko at hindi pinansin ang pagtitig saakin ng sa kabilang upuan.

Nilapitan ko na si bea at nagliligpit pa ito ng gamit. Nagulat pa nga ito dahil nauna pa akong maglipit sakanya.

Naglalakad na kami ni bea palabas ng classroom ng mahagip ng tingin ko si keiran. Nakasandig ito sa gilid ng pintuan.

Binaliwala ko lang ito at agad hinila si bea para agad makaalis doon. Pero hindi pa kami nakakalayo ng may sa kaliwa kong kamay.

Napapikit ako sa nerbyos dahil alam ko kung sino ito. Tumingin saamin si bea at awkward na ngumiti bago nagtatanong itong tumingin saakin.

"We need to talk" Keiran said before he pulled me to go somewhere. Hindi ako nakaangal sa bigla nitong paghila.

Napatingin ako kay bea na ngayun ay may nanunukso ng ngiti. Damn it napaka malisyusa talaga!

"Bakit mo ba ako hinihila ha? At wala naman tayong dapat pag usapan. At kung sa tingin mo ay tungkol ito sa sekreto mo. Wag kang mag aalala hindi ko ipagkakalat iyun" Mahaba kong saad dito. Pero parang wala itong nadidinig at basta nalang ako hinihila sa isa sa mga building.

I'm trying to withdraw my hand on his hold. Pero masyadong mahigpit ang pagkakahawak nito, pero maingat.

Bigla nalang nitong binitawan ang kamay ko. Pagtingin ko ay nandito na kami sa likod ng building kung saan walang estudyante na dumadaan dito.

"You wouldn't avoid me right?" Biglang tanong nito. Tinignan ko ito at merong emosyon sa mata nito na pilit ikinukubli ng mukha nito.

"Baliw nalang ang hindi iiwas sayo keiran" I hissed. He hold his nape and shut his eyes like he's stopping himself from something.

He sighed before look at me again. Pero ngayun ay hindi na naitago ang emosyon sa mukha nito. He let me see the sadness and bitterness on his eyes.

"You're the first girl that can do this to me. But sorry to disappoint you. I won't let you avoid me." With that. He pinned me against the wall before i feel his fangs suck the skin on my neck.

I thought it will gonna be painful again. But it turns out to be pleasurable that i feel something tickle on my belly.