Chapter 17
“Sophie mag-breakfast ka muna.” Sigaw ni Irina mula sa kusina nang natanaw niya na dumaan si Sophia. Hindi siya pinansin nito at nagdirediretso lang palabas ng bahay para pumasok na sa school.
Nagpakawala nalang siya ng isang malalim na buntong hininga. After kasi ng nangyari sa cafe weeks ago naging cold na sa kanya si Sophia as in hindi siya pinapansin nito o kinakausap man lang, halos hindi na nga sila mag-kita sa loob ng bahay.
Lagi kasing maaga umaalis si Sophia para pumasok sa school at late na din umuuwi, pag-nasa bahay naman siya hindi lumalabas ng kwarto niya. Minsan na babother na si Irina kasi baka mamaya saktan na siya ni Sophia. It sounds ridiculous but it’s true, sadista talaga si Sophie lalo na pag-galit.
In the other hand Irina can’t blame Sophia because from the start it’s really her fault. Kung hindi sana siya nagsinungaling hindi aabot sa point na magagalit si Sophia, and knowing Sophia she is the type of person who really hates liars.
But natakot lang naman si Irina kaya niya nagawa ang mga bagay na ‘yun, at dala na din ng pag-mamahal niya kay Rafael. But she hope’s na tama ang naging desisyon niya na itama ang mga mali at ‘yun ay ang tapusin ang relasyon nila ni Rafael- masakit pero dapat.
Then a tear suddenly fell to her chicks, marahan niya itong pinahid pero talagang ayaw paawat ng mga luha niya. A single tear ay nasundan pa ng isa hangang sa napahagulgol nalang siya ng iyak. She feel so down right now. She’s broken and she needs an ear and a heart that listen and understand also comfort her too but the only person she expect to be here with her ,hates her and it’s killing her.
-
-
-
Nakailang buntong hininga at mura na si Sophia habang nagdadrive siya papunta sa Queens University. Nakokonsensya na kasi siya sa ginagawa niyang pangdededma kay Irina.
Tsk. Ang isang Athena Rhee ang Empress ng Underworld nakokonsenya? What the f*ck diba? But now she is Sophia Montenegro, isang simpleng tao, may feelings, nasasaktn at nagmamahal kaya nobody can blame her kung magalit man siya.
Simula nang pinaghiwalay-hiwalay silang magkakapatid si Irina na ang tumayong guardian niya, at never niyang tinuring si Irina bilang isa lamang butler or tagapagsilbi but she treats her like a real sister. Lahat ng happenings sa buhay nila alam ng isat-isa kaya nasaktan ng sobra si Sophia sa pagsisinungaling ni Irina.
Noon pa man may napapansin na talaga si Sophia between Rafael and Irina pero hindi nalang niya ito pinansin dahil alam niya na alam ni Irina ang consequence ng mga maling bagay na magagawa niya. But she’s very disappointed dahil ginawa parin nila ito and she stupidly unnoticed it at all. How stupid she feels right now.
Pagkapark na pagkapark niya ng kotse niya sa parking ng University ay agad siyang bumaba, malapit na ang training nila kaya nagiging busy na siya sa pagaayos ng mga requirements niya para sa application sa ospital na pagtetraining niya.
“SOPHIA! OH MY GOSH!” Malayo pa lang ay rinig na niya ang sigaw ng conyo niyang kaibigan. Ano nanaman kaya ang sapi nitong siraulo niyang friend at kulang nalang lumabas na ang lungs nito sa kakasigaw. “Finally your here... Wait I will hinga muna.” Hinihingal nitong sabi at napakabit pa sa braso ni Sophia habang hawak hawak ang dibdib nito.
