Sophia's PoV
The sun is up, the birds is singing and wind is blowing.
Hahahaha lakas nanaman ng tama ko. Ganyan siguro talaga pag-walang maggawa. Kainis naman kasi eh amboring ni Ma'am. Makatarungan, kulang nalang mag-latag kami ng mga classmate ko sa room dahil sa sobrang antok. See? Asan ang katarungan dun?
Kaya heto nanaman ang napaka-ganda niyong lingkod at nag-ditch nanaman ako ng class ko. It's fine naman kaya ko habulin yung lessons. I'm such a matalinong student kaya.
Iniisip ko kanina na pumunta nalang ng UA (underworld arena), baka kasi may gangfight. Kaso pagnalaman nanaman ng kj na Irina nayun na nag-punta dun, walang hanggang words of sermon nanamat ang aabutin ko.
Pasalamat nalang siya mabait ako kundi I must preffer killing her.
So tutal naman I have no place to go, isa nalang isa kong choice- sa likod ng Fine Arts building. Lagi akong pumupunta dito, bukod kasi sa peaceful at wala masiyadong tao dito andito din yung malaking puno na tinatambayan ko.
Umakyat agad ako sa taas ng isang sanga at prenteng naupo. Kumuha ako ng lollopo sa bulsa ko at isinubo ito.
It's the best way to relax talaga. Hindi pwedeng mawalan ng lollipop yung bulsa ko, ewan ko din kung bakit.
Favorite ko kasi yung lollipop lalo na pag strawberry flavor. Sa bahay nga kahit saang sulok may jar ng lollipop eh. Sa living room, sa kitchen, sa may veranda, syempre sa kwato ko at sa banyo ko. Hahahahah weird but it's true.
Bata palang ako mahilig na ako sa matamis. It's my way of calming my self.
Minsan nga naweweirduhan sila sakin kasi antanda ko na daw pero nag-lolollipop pa ako. Eh? What's wrong with that, bata lang ba may karapatan kumain ng lollipop?
Even if I'm in UA, I always eat lollipop. Hahahahaha gangster na mahilig sa lollipop.
Ay nako napunta na sa lollipop ang takbo ng storya. Pero sabagay yun naman talga. Ay ewan ang gulo ko.
Kinuha ko nalang ang cellphone ko at nag-laro nalang ako ng 4 pics 1 word. lakas makabobo sa iba neto pero sobrang easy lang naman. Di kasi sila nag-iisip eh. Hahard ba?
I stop for a second ng may maramdaman akong papalapit na presensya. Wait it seems familliar.
"Isly!" masigla kong sigaw nang makita ko siya. Emerged I'm so kenekeleg. Why so gwapo of him kasi.
"Oh! Mss. Beautiful what are you doing up there.?"
"Ayy. Sorry... Tambayan ko kasi ito eh. By the way what are you doing here.?"
Tumalon nako pababa ng puno ng kinagulat naman niya. Whay? Di naman ganun kataas huh, parang second flloor lang taas eh.
