321.Gün

130.GÜN

#"Gökyüzünü de kaybetmek istemiyorum."#

"Suruniiii lütfenn!!"

"Kalkıp sen neden götürmüyorsun? Meşgulüm görmüyor musun şu anda ben-?"

"Ama bacaklarım!!!"

"Hahh..."

Suruni, Kinna'ya sert bir bakış atarak tezgahtan aldığı tepsiyi, servis bekleyen masaya kendisi götürmüştü. Kinna arada gerçekten kavgadan çıkmış gibi sabahın erken saatlerinde kafenin önünde beliriyordu ve Suruni'nin bunun sebebini öğrenmeye hiç niyeti yoktu.

"Bugünlük iş bittiyse çıkıyorum."

"Seni şimdiye kadar gözlemliyorum da evine gitmeye baya meraklısın... Ne o? Sevgilin mi var yoksa?"

"...Bu seni ilgilendirmez."

"Hmmm. Çok soğuksun! Müşterilerim bile bana hiç bu kadar soğuk davranmazlar-!"

Kinna müşterilerim derken önüne düşen saç tutamını yavaşça kulağının arkasına atınca, Suruni kızın boğazındaki morluğu görmesiyle gözlerini kısması bir olmuştu. Kinna, Suruni'nin gördüğünü fark eder etmez de saç tutamını tekrar önüne serpip sandalyeden aniden kalkmıştı.

"Hey... Bu akşam bana evime kadar eşlik eder misin?"

"Ne? Hayır. Kendin gidemiyor musun da-?"

Kinna yanaklarını şişirerek Suruni'nin bu soğuk haline ve kaba ağzına sinir olmuş şekilde,

"Boğazımı... Boğazımı sakın moruğa söyleme!"

"Umurumda mı sanıyorsun?"

"Ne? Bir kadının boynundaki morluk... Normal mi geldi sana-?!"

Suruni yüzünü, kaşlarını çatarak Kinna'nın suratına yaklaştırıp,

"Boğazın da, ne bok yediğin de umurumda değil anlarsın ya?", demesiyle irkilen Kinna, Suruni'nin göğsünden avuç içiyle ileri doğru itmesiyle Suruni evinin yolunu tutmuştu.

Kinna, Suruni'nin arkasından bir süre bakıp iç çekerek telefonunun ekranında beliren mesajla gözlerine bir anda karanlık düşmüştü.

***

"Yoon?"

"Buradayım."

Yoon, o sırada sabunla yıkadığı çamaşırların suyunu sıkıyordu. Suruni banyoya girmesiyle arkasından yaklaşıp çenesini omzuna serbest bırakarak,

"Aç mısın? Bir şeyler yedin mi?", demesiyle Yoon başını olumlu anlamda sallamıştı.

"O halde---"

Suruni, Yoon'un sıkmaya çalıştığı çamaşırı umursamadan koltuk altlarından kollarını geçirerek onu havaya kaldırdığı gibi odaya taşımıştı.

"N-Ne oldu birden bire-?!!"

"Özledim."

Daha bir hafta bile geçmedi yine mi?! Hayır, hayır...

Yoon yavaşça yatağa serilip bacakları ikiye açıldığı gibi Suruni arasına oturup kendisini belinden çekip yaklaştırmıştı.

"Ben yokken napıyorsun?"

Gece'nin ne zamandır orada olduğunu bilmedikleri yatağın altından çıkıp odadan uzaklaşmasıyla Yoon gözlerini ondan Suruni'ye kaydırıp,

"Gece'yle vakit geçiriyo...AGH!"