321.Gün

216.GÜN

"Burası neresi böyle?"

"Sana uzun zamandır göstermek istediğim bir yerdi ama fırsat olmadı."

Kinna ağaçların seyrekleştiği alana gelmeleriyle yavaşça Kunia'nın sırtından kayarak inip, ayaklarını zemine değdirmişti.

Üzerindeki kıyafetler yüksek bir yerde oldukları için üstüne hafif kaçmasıyla bunu fark eder etmez Kunia ceketini çıkarıp Kinna'nın omzunun üstüne bırakmıştı.

"Burası...----"

"---Çok güzel değil mi?"

Yalan söyleyemezdim, gerçekten burası doğa harikası bir yerdi.

"Buraya bir dahaki gelişimizde yanımızda bira falan da getirelim."

Kinna afallamış halde Kunia'ya bakarken bir anda içten içe "bir dahaki gelişimiz olacak mı acaba...?", düşüncesi ister istemez geçmişti.

"Yaklaş."

Kinna dediğini yapıp Kunia'nın yakınına gelmesiyle birden iki kolunun arasına alınıp arkasından sımsıkı sarılması bir olmuştu. Yanağını öpen dudağından sigara kokusunu yüzüne doğru yayan adam,

"Seni böyle harika yerlere götürmek istiyorum, benimle gelir misin?" demişti.

Kinna'nın nefesi kesilmesiyle Kunia'nın bu lafına karşılık dudağını bilinçsizce emdi.

O gerçekten yanımda mafya adamı gibi değil de daha çok liseli aşıklar gibi bir ruh haline bürünüyor---

"Kinna, evlen benimle."

"...."

Kinna duyduğu şeye inanamayıp irkilerek Kunia'nın kollarının arasından uzaklaşıp,

"nE? Ne dedin daha demin sen?!"

Rüzgar aniden esmesiyle Kunia'nın alnındaki izi saklayan saç tutamı diğer tarafa doğru uçuşmasıyla Kinna'nın gözünde daha belirgin hale gelmişti.

"Evlen benimle, dedim."

-----Yıllar önce-----

"Liem kaç!"

"Kunia! Dur, beni de bekle!"

Bütün çocuklar farklı taraflara kaçmasıyla grup göz açıp kapayıncaya kadar sokakta dört bir köşeye dağılmıştı.

"Neredeyseniz çıkın ortaya sizi veletler!"

Kunia son anda Liem'in sırtından kıyafetini tutmasıyla yanına çekmesi bir olmuştu.

"KUNI---"

"---Şhh! Benim, sakin ol."

Liem birden Kunia'ya sarılmasıyla afallayan Kunia'a, duvar arkasından biraz eğilerek etraflarına iyice bakınıp anca rahat nefes alabilmişti. Adamlardan uzaklaşabildikleri kadar uzaklaşmışlardı.