Love Scenario ∥JenKai∥

It's the Love Shot(2x5)

HEYOO BAŞTAN BİR UYARI YAPACAĞIM BÖLÜMÜN BİR KISMINDA SMUTA GİREBİLECEK(GİRİYOR MU BEN DE BİLMİYORUM NEYSE YİNE SÖYLİYİM) BİR YER VAR OKUMAK İSTEMEZSENİZ DİYE UYARMAK İSTEDİM O KISIM BAŞLAMADAN KÜÇÜK BİR UYARI GÖRDÜM OKURKEN GÖREBİLİRSİNİZ :3 İYİ OKUMALAR

Bir süreliğine donakalmıştım resmen,ne yapacağımı bilememiştim.Her şey çok beklenmedik anlarda oluyordu,buna ayak uydurmam imkansızdı.

Ne yapacağımı gerçekten de bilmiyordum.Hakkımdaki haberlere mi bakacaktım?Neyle karşılaşacaktım ki?

Telefonumdan sızdırılıp başıma bela açacak ne olabileceğini düşünecek bir anda değildim.

İçimdeki korku gittikçe büyürken elim yavaşça Lisa'nın uzattığı telefonuna gitti.Korkuyordum,kelimenin tam anlamıyla korkuyordum.Yavaşça tuş kilidini açtığım anda Baekhyun'un "Jongin uyanmış!" diye bağırması beni durdurmuştu.

Büyük ihtimalle haberleri gördüğümde bürüneceğim iğrenç ruh hâlimi Jongin'in fark etmesini istemiyordum.Bu yüzden telefonu yavaşça Lisa'ya geri uzattım ve üzüldüğümü düşünmemesi için küçük bir gülümseme yerleştirdim yüzüme.

Jongin'in yanına girdiğimde gülümsememi yüzümden eksik etmedim,kötü enerjimi etrafa yansıtamazdım.

"Günaydın."

Tek eliyle gözlerini ovuştururken bitkin bir tonda mırıldandı. "Ne zaman çıkabilirim?"

"Doktor ne zaman derse."

Baş ucunda oturduğumda bakışlarını bana yönlendirdi. "Hastane kokusundan nefret ediyorum."

"Benim de pek bayıldığım söylenemez ama sabredeceğiz."

Kısa bir süre sessiz kaldıktan sonra bakışlarını yerden ayırmadan sessizliğini bozdu. "Bana çok kızmana rağmen konsere geldin."

Boğazım düğümlenmişti,ne diyeceğimi bilmiyordum.Aslında haberi almadan önce orada olmadığımı söylesem onu tekrardan kırmış olur muydum?

Ben sessizce yüzüne bakarken o onu çok masum gösteren gülümsemesiyle gözlerimin içine bakıyordu. "En öndeydin."

"Jongin—"

"Bekle,neden en öndeydin?Bu imkansız."

Ben hâlâ bir şey söylemeden beklemeyi sürdürürken derince içini çekip devam etti. "Değildin değil mi?Fazla ateşten dolayı halüsinasyon gördüm.O kadar kızmakta haksız değilsin aslında.Asla akıllanmayan,sinir bozucu ve inatçı bir aptalın tekiyim."

Kıkırdarken başımı sallarken onu onayladım. "Evet,öylesin."

"Kızıyorsun biliyorum ama benden nefret etme lütfen,ben sadece benden nefret etmenden korkuyorum."

"Senden nefret etmiyorum bu da nereden çıktı şimdi?"

"Neyse,Leo ile ilgili—"

"Bunu sonra konuşsak?" Derince içimi çektim. "Şu anda bunu düşünmek istemiyorum."

Başıyla onayladıktan sonra kaşlarını çattı. "Sen iyi misin?"

"İyiyim." Yüzüme küçük bir gülümseme yerleştirdim. "Sen iyi olduğun sürece iyiyim."

Jongin biraz daha serum yedikten sonra sonunda hastaneden çıkmasına izin verilmişti.Junmyeon yardım etmesi için Chanyeol'u yanında bırakıp diğer üyeleri Minseok'a emanet ederek yurtlarına yollamıştı.

Jongin'i evine götürüp yatağına yatırdıktan sonra Junmyeon ile özel olarak konuşmak için Chanyeol ve Jongin'i baş başa bırakıp balkona çıktık.