Love Scenario ∥JenKai∥

Love You Forever (3x3)

Jongin'i ameliyat olmaya bir şekilde ikna etmiştik.

Bu yüzden bazı etkinliklerimi ertelemek istediğim için şirketle problemler yaşıyordum ama her ne olursa olsun Jongin'in yanında olacaktım.

"Sana çikolata almamı ister misin?"

Elini omzuma koyup bana endişeyle bakan Rosé'ye bakıp gülümsedim yavaşça.

"Gerek yok teşekkür ederim."

Elini alnına koyup bağırmaya başladığında irkilmiştim. "Jennie gerçekten iyi değilsin!"

"Rosie lütfen—"

Birden ağlamaya başladığımda ikimiz de şaşkındık.

Aniden ciddi moduna geri döndü ve kollarını kocaman açıp bana sarıldı.

"Her şey düzelecek Jen lütfen bu kadar yıpratma kendini."

"Ama Jongin—"

"Jongin ne?"

Geri çekildim ve göz yaşlarımı silerken mırıldandım. "Ameliyat olması gerekiyor beli çok kötü durumda ve durum ciddi."

Ağzı açık bir şekilde bana bakarken nazikçe kollarımı tuttu. "Neden hiç anlatmayıp içine attın bunları?"

Ağlamam şiddetlenirken yavaşça başımı iki yana salladım. "Sizi üzmek istemedim."

"Jennie saçmalama,hani her şeyi birbirimize anlatıcaktık?Şirketle bozuşmanın sebebi de bu mu?"

Başımı yavaşça sallayıp başımı eğdim.

"Jennie anlatsaydın ya...peki Jongin ne zaman ameliyat olacak?"

"Son anda vazgeçmezse üç gün sonra."

"Neden vazgeçsin ki?"

"İkna ederken en az on kez karar değiştirdi de o yüzden."

"Bence vazgeçmez."

"Umarım Rosie."

Gözyaşlarımı silip ona bir kez daha sarıldım ve gülümsedim.

"Beni güvende hissettiriyorsun."

"Ee yani hayattaki en önemli görevim."

Yine gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı.

"Rosie-"

"En yakın arkadaşların görevi tam da bu değil midir?"

Başımı iki yana sallayıp tekrardan ona yapışıp sarıldım. "Sen benim en yakın arkadaşım değilsin,kız kardeşimsin."

"Jen..."

Sıkıca kollarını bana sararken sesi kısılmıştı.

Onun da ağladığını fark ettiğimde ağlamam şiddetlenmişti yine.

"Ağlama."

"Sus asıl sen ağlama."

"Ağlamayı kes."

"Hayır önce sen—"

"Niye ağlıyorsunuz aptallar?"

"Sehun kes sesini."

"Evet Sehun kes sesini."

Kısa bir süre sonra ikimiz de aynı anda birbirimizden ayrıldık ve kaşlarımızı çatıp Sehun'a baktık.

"Bir saniye senin burada ne işin var?"

Gülümsedikten sonra kollarını iki yana açtı.

"Sehun,yurdumuza nasıl gird—"