Lost Son of Hades × TaeKook

1╰╮6

Medya: Adam Lambert - Outlaws of Love

_

Kim Taehyung bedenini dinlendirme aşamasındayken bulunduğu ortamdan rahatsızlık duymuyor, aksine bir güven hissederken sol eli göğsünde uzanan bedenin alnında dinleniyorken diğer eli de havada, bedenine yeni yeni oturmaya başlayan güçlerini deniyordu. Uzun parmaklarının arasında kırmızı duman dolanıyorken konsantre olup bunu tekrarlıyordu.

"Büyüleyici."

O sırada göğsünde kendisini izleyen uyanmış Jeongguk'tan habersizken, beklemediği anda onun sesini duymuş gözlerini istemsizce irice açılmışken yüzüne bakmaya çalıştı. "Uyanık mısın?"

"Evet.. bir süredir." İkisi de sessiz kaldıklarında bu sefer Jeongguk kaldırmıştı elini. Tıpkı onun gibi güçleriyle avuç içinden mavi bir duman çıkardığında Taehyung'un eline uzanmasına izin vermiş, o sırada Taehyung'undan avç içinden ona doğru uzana kırmızı dumanı birleşmiş, birbirleri etrafta dönerek hortum oluşturmuşlardı.

Dönmeye devam ederken güçleri yavaşça birleşmiş ve ikisinin eline doğru uzanan mor renkte bir duman oluşmuştu. Etrafa yaydığı auroyı diğerleri kolaylıkla hissettiklerinde bakışları onlara dönmüş, mor rekteki güç dalgası bileklerine kadar ulaştıklarında renk, en uzaktaki ağacın altında oturan Yoongi'nin bile göz bebeklerine yansırken Jeongguk istemsizce gülmüş, derin bir nefes alarak güç birleşimlerini kesmişti.

"Harikaydı değil mi?" Karnını tutarak kalkan Jeongguk'a bakarak dudaklarını aralamış ve kısıkça, "Kesinlikle." kelimesi dökülmüştü. Doğrulurken biraz sıkıntı yaşayan ve yüzünü buruşturan kişiye karşılık Taehyung kafasını ona doğru uzatmıştı.

"Nasıl hissediyorsun?"

"Ah.. Karnıma zehirli mızrak girmesine rağmen mükemmel hissediyorum. Büyü mü yaptınız?" Hafif alay eder gibi çıkan sesinden Taehyung ona yaklaşmıştı biraz daha. "Hoseok ve Seokjin çok yardımcı oldu." Jeongguk onun bu ciddi ifadesine karşılık kafasını salladı ve elini, Taehyung'un elinin üzerine koydu.

"Endişelenme, iyiyim."

"Biliyorum." İyi olduğunu ondan aldığı parça ile hissederken, bu kelimesi yaşadığı dakikaları Jeongguk'un aklına doluşmasını sağlamış bakışlarını ve elini ayırmıştı ondan. Burnundan aldığı derin nefesler eşliğinde zırhını giyip doğrulmuştu.

"Jeongguk," Baekhyun yanlarına yaklaştığında her ne kadar içten içe az önce yaptıkları şeyin hakkında en ufak bir fikirleri var mı diye sormak olsa da bunu bir kenara koymuştu çünkü daha önemli şeyler vardı.

"Az önceki depremi hissettin mi bilmiyorum ama," Ellerini havaya kaldırıp dudaklarını birbirine bastırdı ve sanki az sonra söyleyeceği şeyden emin değilmiş gibi bir duruş sergilemişti. Diğerleri ona bakarken Baekhyun derin bir nefesin ardından ellerini aşağı indirmişti.

"Baban, her şeyi öğrendi. Ve bunun geç olması bizi endi" Jeongguk titrek mavi bakışları ağabeyi Yoongi'ye kaydığında dudakları aralamış, bir tanrı olmasına rağmen her şekilde babasına karşı hissettiği korku ve telaşı bastıramazken ne yapacaklarını bilmeyen bakışları Yoongi'de dolanıyordu.

"Daha nereye kadar kaçacağız?" Chanyeol hiçbir zaman bu tür durumlarla memnun olmazken yine bütün memnuniyetsizliğini konuşturup kaşlarını çatarak sorduğunda Jeongguk anında değişen bakışlarını ona çevirmişti.

"Ne istiyorsun? Eğer kaçmayı bırakırsak bizler ceza alırız ve Taehyung'da ölür. Bunun olmasını mı istiyorsun?" Chanyeol ise kendisine atılan bakışlara karşı hiçbir geri çekilme ya da ürkme belirtisi göstermezken dişlerini sıkmış Jeongguk'a doğru birkaç adım atmıştı aynı zamanda sıkılı dişleri arasında sarfettiği öfkeli sözcükler ile.