Still Remember [BoyxBoy]

Chapter 30

Λεβ POV

Ιατρός-Πααρακαλώ καθίστε.

Λεβ-Θα ήθελα να μάθω τι με θέλατε.

Ιατρός-Κατάλαβα ότι είστε όλοι πολύ κοντά στον Diego,αλλά επειδή είδα τους υπόλοιπους σε μία πιο ευάλωτη κατάσταση ,είπα να ενημερώσω εσάς που φαίνεστε ο πιο ψύχραιμος.

Λεβ-Νομίζω για το τελευταίο λάθος κάνατε άλλον λέμε Ζεν εδώ αλλά θα ήθελα να σας ακούσω τι έχετε να μου πείτε.

Ιατρός-Ο Diego δεν πρέπει να στεναχωριέται, δεν του κάνει καθόλου καλό. Όπως και σε κανέναν μας άλλωστε αλλά στον Diego περισσότερο. Δεν ξέρω αν με θυμάστε αλλά εγώ ήμουν ο ιατρός που τον πρόσεχε  πριν 2 χρόνια. 

Λεβ- Σας θυμάμαι ναι τώρα που το λέτε,αλλά είσασταν πιο μικρός. Δεν εννοώ ότι είστε μεγάλως όχι 28 θα είστε μάλλον επείδη τότε είσασταν ειδικευόμενος. 

Ιατρός-Πολύ σωστά, θα ήθελα να προσέχετε περισσότερο τον Diego και κυρίως να μην πίνει τόσο πολύ, είχε πολύ αλκοόλ στο αίμα του αυτός ήταν ο λόγος που λυποθίμησε, επίσης η στεναχώρια και το άγχος. 

Λεβ-Φοβάμαι για την υγεία του..Όλοι μας φοβόμαστε, τι πρέπει να κάνουμε ιατρέ; 

Ιατρός-Ίσως ένα διάλειμμα από την καθημερινότητά του φαινόταν πολύ χρείσημο. Εννοώ να πάτε κάπου ίσως διακοπές, να χαλαρώσει, να ηρεμήσει. Θα του έκανε πολύ καλό να μην ήταν κοντά στα πράγματα που τον στεναχωρούν για ένα διάστημα.

Λεβ-Το έχω σκεφτεί και εγώ αυτό...

Συζητήσαμε λίγο ακόμα για το τι πρέπει να προσέχουμε στον Diego και μετά πήγαμε στο δωμάτιο του.Μπήκαμε μέσα και τους είδα αγκαλιασμένους.Δεν πρέπει να είναι κοντά του ο Diego,εγώ πάντα το έλεγα ότι δεν του έκανε καλό, δεν είναι μόνο η διαφορά ηλικίας είναι και ότι δεν θα είχε περάσει όσα πέρασε. Εγω όμως το εννοώ θα τον πάρω και θα φύγουμε,όλη την παρέα μας.

 Λεβ-Τι κάνετε εδώ;

Ιατρός-Ήρθαμε να δούμε πώς είσαι Diego.

Diego-Μια χαρά είμαι ευχαριστώ,πότε θα βγω;

Ιατρός- Δεν σου αρέσει η παρέα μου; 

Diego-Όχι όχι δεν είπα αυτό ,απλά δεν αντέχω άλλο εδώ στο νοσοκομείο.

Λεβ- Θα κάτσεις λίγες ημέρες ακόμα και μετά τέλος. Σου το υπόσχομαι, ναι;

Μας ενημέρωσε ο ιατρός για την κατάσταση του Diego,μετά κάτσαμε και συζητούσαμε για τον Diego, προσπαθούσαμε να ξεχαστεί κάπως και τα καταφέρναμε πολύ καλά μπορώ να πω. Μόλις έφυγε ο ιατρός, μαζί με τον Pierre συζητούσαμε για ένα ταξίδι που ήθελα να πάμε.

Λεβ-Λοιπόν τι λες; Θα μας ακολουθήσεις στο ταξίδι μας;

Diego-Θα πάμε όλοι μαζί σωστά;

Λεβ-Όλοι η παρέα όπου κι αν πάει ,πάει μαζί πάντα! Έπρεπε να το ήξερες τόσα χρόνια, ο ένας καβάλα στον άλλον είμαστε. Σε αγαπάμε Diego όλοι μας. 

Diego-Σε ευχαριστώ για όλα Λεβ, σου χρωστάω τη ζωή μου. Πόσες φορές με έχεις σώσει; Δύο;

Λεβ- Πάντα θα το κάνω και μην ακούω χαζά.

Diego- Τι θα έκανα χωρίς εσάς; 

Λεβ- Είπα μην ακούω χαζά! Έλα ξάπλωσε τώρα, ξεκουράσου μικρέ μου. Σε δύο ημέρες θα βγεις από εδώ και μετά φεύγουμε.

Diego-Φέυγουμε. . .