Still Remember [BoyxBoy]

Chapter 2

Το Σαββατοκύριακο με τον πατέρα μου και τον Mike πέρασε πολύ ωραία. Πήγαμε εφτά η ώρα το πρωί για μπάνιο στον καταρράκτη ήταν πολύ ωραια. Γνώρισα κι άλλα άτομα. Φάγαμε παραδοσιακά ισπανικά φαγητά είχα καιρό να φάω έτσι. Πήγαμε στη θάλασσα. Γενικά περάσαμε πολύ ωραία και τη Κυριακή το ίδιο. Σήμερα γυρναγαμε σπίτι Δευτέρα πρωί η μάνα μου δουλεύει απο οτι ξέρω σήμερα άρα μόνος μου θα κάτσω στο σπίτι θα έχει ωραία ησυχία. Κοίταξα το ρολόι μου και ήταν 05:30 και ήμασταν ήδη στα μισά του δρόμου τις επιστροφής. Κατά τις 07:20 είχαμε φτάσει, βγήκα απο το αμάξι, πήρα το σάκο μου και έκλεισα το πορτ-μπαγκάζ.

Diego- Πέρασα πολύ ωραία, ευχαριστώ Mike, papá. Adiós!!

Τους χαιρέτησα και μπήκα σπίτι μου,πήγα το σάκο μου στο δωμάτιο, έβγαλα τη μπλούζα μου και έμεινα με τη φόρμα και τις σαγιονάρες μου. Ενεργοποίησα το τηλέφωνό μου, μη πάρει κανείς και δεν με βρει και αρχίσει να βαράει κουδούνια, γιατί έχω πολύ ωραίους και ζωντανούς φίλους. Σκέφτηκα και γέλασα, έβαλα τηλεφωνητή κλασσικά και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Μπήκα να κάνω ένα μπάνιο, καθώς έβγαινα απο τη μπανιέρα και άπλωσα το χέρι μου να πάρω μια πετσέτα ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα ένας ψηλός ,ξανθός άντρας, με μια βερμούδα. Τον κοιτάω, με κοιτάει, είμαστε κατακόκκινοι και οι δυο και βγαίνει γρήγορα απο το μπάνιο λέγοντας σιγανά τρείς φορές συγγνώμη. Τύλιξα γρήγορα την πετσέτα γύρω μου καθώς έπαιρνα βαθιές ανάσες συνειδητοποιόντας οτι ένας άντρας είναι μέσα στο σπίτι μου. Τι γίνεται; Βγήκα γρήγορα απο το μπάνιο και τον είδα να κάθεται δίπλα απο τη πόρτα με τα χέρια στο κεφάλι του. Φαίνεται μεγαλύτερος μου έτσι όπως τον παρατηρώ φαίνεται γλυκούλης. Γελάω και σκύβω δίπλα του.

Diego- Εντάξει δεν έγινε και τίποτα..

-Χιλια συγγνώμη...δεν..δεν ήξερα οτι γύρισες...η μητέρα σου δεν..δεν μου ειπε κάτι για το οτι θα ερθεις σήμερα..συγγνωμη..

Diego-Α ώστε έφερε τον γκόμενο για όσο θα έλειπα..

Pete-Οχι ρε Diego δεν είναι έτσι..

Είπα κοιτώντας τη πετσέτα που είχα γύρω μου. Αυτός είπε κάτι που δεν άκουσα το είπε τόσο σιγά,δεν έκανα το κόπο να ξανά ρωτήσω..Δε μου φτάει τίποτα αυτός. Ντάξει δε λέω να προχωρήσει και η μάνα μου αλλά αυτός φαίνεται μικρότερος της μεγαλύτερος απο 25 δεν νομίζω να είναι. Δε μίλησε μετά απο αυτό που είπα συνέχισε να είναι όπως τον βρήκα πριν λίγο.

Diego- Πως...πως σε λένε;

Ρώτησα χωρίς να τον κοιτάω..

-Pete..χαρηκα Diego..

Diego- Ξέρεις...το όνομά μου..

Γύρισα να τον δω. Με κοιτούσε ήδη, χαμογέλασε, τι γλυκο χαμόγελο. Σηκώθηκα απο το πάτωμα και του άπλωσα το χέρι μου να τον βοηθήσω να σηκωθεί, έχει πολυ πιο γυμνασμένο σώμα απο εμένα.. Με κοίταξε μπερδεμένος και χαμογέλασα.

Diego- Ven ,έλα σήκω..πηγαινε στο μπάνιο που ήθελες...αμμ έχει νερό..εγω..παω να ντυθώ.

Είπα ,τον σήκωσα και έτρεξα στο δωμάτιο μου. Εκλεισα την πόρτα και φώναξα στη μητρική μου γλώσσα(ισπανικά)

Diego- ¡por qué! ¿Por qué no podría hablar antes? ¡por qué!

Πηρα μια βαθιά ανάσα και πήγα μπροστά στη ντουλάπα μου.

~~~~~~~~~~~~~~~~
adiós=goodbye
ven=come
¡por qué! ¿Por qué no podría hablar antes? ¡por qué!=Γιατί!  Γιατί δεν μπορούσα να μιλήσω νωρίτερα; Γιατί;