Chapter 31

48 3 0
                                    

Diego pov

Δεν το πιστεύω ότι οι δύο ημέρες πέρασαν τόσο γρήγορα. Τώρα είμαστε ήδη στο αεροδρόμιο εγω,ο Λεβ, ο Ζεν, ο Βruce και ο Τζόαν. Όταν είπαμε στου γονείς μου δύο ημέρες αφού βγήκα από το νοσοκομείο ότι θα πάμε για λίγο καιρό στην πατρίδα του Λεβ γιατί χρειαζόμουν ηρεμία και να σκεφτώ τι θα έπρεπε να κάνω από εδώ και πέρα, δεν έφεραν καμία αντίρρηση, όταν όμως τους είπα να μην πουν τίποτα στον Pierre παραξενεύτηκαν μα δεν έφεραν αντίρρηση παρόλο που δεν τους άρεσε να λένε ψέμματα ή όπως είπε ο Bruce να αποκρίψουν έστω για λίγο την αλήθεια για καλό σκοπό ούτε αυτό τους άρεσε, εκεί ειδικά η μητέρα μου εξέφρασε τη διαφωνία της ή μάλλον και εκεί αλλά όταν της είπα ότι χρειαζόμουν ένα διάλειμμα ,τελικά συμφώνησε. Στον Pierre δεν θα πούμε τίποτα έτσι είπε ο Λεβ ,εγω δεν συμφωνούσα, είπα ότι θα έπρεπε να ξέρει, ο Λεβ δεν άκουγε κουβέντα είπε τόσα έχω περάσει εξαιτίας του, εγω του ξανά είπα ότι ούτε εκείνος έχει περάσει λίγα, <<Πρέπει να σκεφτείς και λίγο τον ευατό σου για μία φορά στην ζωή σου Diego!>> Αυτό είπε και έπεισε όλους τους άλλους και ας γυρίσουμε στο τώρα, είμαι με βαριά καρδιά στο αεροδρόμιο για μία εξάωρη πτήση.Αφού προσγειώθηκε το αεροπλάνο βγήκαμε έξω και είδαμε να μας περιμένει ένα μεγάλο, μαύρο ,τζίπ με έναν άντρα από έξω.

Diego-Tώρα τι κάνουμε;

 Όλοι-Διακοπές!

Diego-Με τη μαφία; Γιατί μαύρα τζιπ και τόσο μαυροφορεμένους μόνο σε ταινίες, ή και σε κηδίες!!! Ελπίζω μόνο να μην έχει κρύο εδω πάνω που μας έφερες.

Λεβ-Όχι ζέστη έχει, το καλοκαίρι τουλάχιστον και προσπερνάω τα αστεία σου μικρέ, έχε χάρη που αυτός ο θείος μου δεν ξέρει Ισπανικά!

Diego- Γελάς;

Λεβ- Ε τι να σε κάνουμε μικρέ μας βγήκες να  θέλεις ζέστη μόνο.

Diego-No!!

 Τζόαν-Παιδιά άμα αρχίσατε τα δικά σας, εγω θα πάρω τον Bruce και τον Ζεν να φύγουμε έχει έρθει ήδη ο θείος σου Λεβ μου άντε, κρίμα είναι να περιμένει!

 Diego-Θυμάσαι τους  θείους του; Όλους;

 Τζόαν-Καλά όχι όλους είναι πολλοί αλλά τόσες φορές έχω έρθει κάτι έχω μάθει. 

 Diego-Πρέπει να του κάνεις ιδιαίτερα γιαυτό.

Είπα στον Λεβ γελώντας, με τράβηξε από το χέρι και με πήγε προς το αμάξι που ήταν ο θείος του με τους υπόλοιπους της παρέας να γελάνε.

Λεβ-Πάμε γιατί μέχρι να αποφασίσεις εσύ να σταματήσεις τα ανέκδοτα θα νυχτώσει.

Ζεν-Ήρεμα παιδιά θα αρχίζουν να μας βγάζουν φωτογραφίες σε λίγο.

Still Remember [BoyxBoy]Where stories live. Discover now