Still Remember [BoyxBoy]

Chapter 12

Pete's    p o v

Ό,τι φοβόμουν έγινε! Δε μου μιλάει.Με αποφεύγει. Όλα πάνε απο το κακό στο χειρότερο. Δεν έπρεπε να τον φιλήσω τότε. Παρασύρθηκα αλλά γαμωτο είναι τόσο τέλειος και μου λείπει. Μου λείπει πάρα πολύ να περνάω χρόνο μαζί του, όπως τότε παλιά που ήμασταν μικρά και δεν είχαμε αρνητισμό να μας κατακλύζει. Αυτή τη στιγμή είμαι έξω η ώρα είναι δέκα το βράδυ και έχει πολύ γλυκό καιρό. Σπίτι δεν έχω πάει απο εχθές που μιλήσαμε και τον πήρα αγκαλιά. Τον είχα στην αγκαλιά μου έστω και για τόσο λίγο πριν αυτη τη φορά εξαφανιστώ εγώ, ήμουν χαρούμενος έστω και γι'αυτά τα λίγα λεπτά. Τι να κάνει τώρα;
Μεγάλη βλακεία μου να τον φιλήσω τόσο νωρίς αλλά μου λείπει ο μικρός μου, τότε που τον είχα αγκαλιά για ώρες.Περπατώντας μόλις λίγα μέτρα μακριά απο εκεί που με είχε αφήσει το ταξί, βρήκα μπροστά μου ένα κλάμπ εξωτερικά φαινόταν για ήρεμα γούστα. Ας μπω τι έχω να χάσω. Φτάνω στη μπάρα του μαγαζιού και βλέπω τον μπάρμαν να "μιλάει" με έναν. Καλά μιλάει δε το λες πιο πολύ σε "ψάχνει κάποιον για να τον βάλει" το λες. Αλλά τη με νοιάζει σάμπως ο μικρός μου Diego είναι. Καταλαβαίνει οτι έχει έρθει κι άλλος μέσα στο κλάμπ, εγώ δηλαδή, και έρχεται προς το μέρος μου.

Μπάρμαν- Α κι άλλος ωραίος σήμερα. Τι θα πάρεις;

Με κοίταγε τόσο προκλητικά αλλά υπάρχουν και τέτοιοι θα μου πεις. Ο Diego μου ποτέ δεν θα έκανε έτσι.

Pete- Μια μπύρα. Κλειστή.

Μπάρμαν- Τι έχεις αγόρι μου κι εσυ;

Pete- Πρέπει να έχω κάτι οπωσδήποτε; Και να μεθύσεις δεν ξεχνάς οπότε..

Μπάρμαν- Σωστοοος! Πάντως αν δεις εδω έχει πολύ καλούς, ξέρεις για τι μιλάω!

Ειπε και μου έκλεισε το μάτι. Πήγε να μου φέρει λογικά αυτό που ζήτησα. Κοιτάω εκείνο που μίλαγε ο μπάρμαν πριν έχει γυρίσει πλάτη δεν τον βλέπω.

Μπάρμαν- Ορίστε η μπύρα σου. Σφραγισμένη. Πάντως αν ακόμα ενδιαφέρεσαι σου έχω έναν πολύ μπερδεμένο εκεί πίσω και ολίγον μεθυσμένο. Κουκλι.

Γύρισα και είδα ποιόν δείχνει. Κοίταξα εκείνον πάλι, εκείνη τη στιγμή γυρνούσε και βρήκα την ευκαιρία να δω ποιος ειναι. Γούρλωσα τα μάτια μου όταν κατάλαβα ποιος ήταν. Εκείνη τη στιγμή τον έπαιρνε ο μπάρμαν αγκαλιά και τον έφερνε προς τα εδώ, αυτός μάλλον δεν με είδε.

Μπάρμαν- Ορίστε κοίτα τη κουκλί είναι, θα το χαρεί πολύ. Είναι και λίγο μεθυσμένος δεν θα πειράξει πολύ.