Sanal Aşk 1 | Texting

21- Korona

Merhağbaağğğğ.

21 bölüm olmuşuz yeyy!

Medya: Özge 😈

Keyifli okumalar aşklarım 🐝

Karakolun önüne vardığımda etrafıma bakındım. Bir saat kadar öncesinde Selim ile karakolun önündeki durakta buluşacağımıza dair sözleşmiştik. Selimden daha erken gelmiş olmalıydım.

Duraktaki oturağa oturdum ve telefonumu açtım. İster istemez "Acaba Özge Selim'e bir şey yapmış mıdır" korkusu sarmıştı bedenimi. Rehbere girip Selim'i aradım ve telefonu kulağıma dayadım.

Birkaç saniye telefon çaldı ve Selim atamayı cevaplandırdı. "Efendim Alya?"

Sesli canlı bir şekilde geldiğinde nefesimi bıraktım. Çok şükür...

"Neredesin?"

"Yoldayım çok az kaldı. Sen vardın mı?"

"Evet duraktayım."

"Tamam birkaç dakikaya oradayım."

"Tamam görüşürüz."

"Görüşürüz, öptüm."

Ve telefon kapandı.

Öptüm?

Nabzım...

Telefonu kapatıp cebime koyduğumda başımı yerden kaldırıp gökyüzüne baktım. Salak gibi sırıtıyordum ve neyse ki bunu kimse görmüyordu.

"Öptüm" demişti değil mi?

Başımı indirdim ve elimle gözlerimi kapatıp kıkırdadım. Bir hafta boyunca ayrı kalmıştık ama buna değecek şekilde tekrar konuşmaya başlamıştık.

Nabzımı kontrol altına alıp sırıtışımı silmemden bir süre sonra tam önümde bir otobüs durdu. Selim'in otobüsü olabilirdi.

Tahmin ettiğim gibi otobüsün içinden Selim çıkınca ayağa kalktım. "Selam!"

"Selam! Çok bekletmedim değil mi?"

"Yok yok, seni aradığımda yeni gelmiştim zaten."

Karakola doğru yavaş yavaş yürürken sohbet ediyorduk. Mutluydum.

"Ee n'aber görüşmeyeli?"

"İyi gibi." Dedim ve güldüm. "Gerçekleri öğrenince daha iyi oldum."

Selim başını bana çevirdi ve gözlerindeki suçluluk duygusuyla bana baktı. "Özür dilerim. Ben böyle olsun istememiştim."

"Biliyorum. Sen iyi niyetinden yaptın zaten. Ama benimle paylaşsan bir çözümünü bulurduk. Belki amcamın polis olduğunu daha erken hatırlardım."

Cümlemi bitirince ikimiz de güldük.

"Sahiden sen böyle bir şeyi nasıl unutabildin?"

"Hiç bilmiyorum." Dedim ve omzumu silktim. "Aklım bir karış havada. Normalde de amcamın polis olduğu gerçeği hiç bana hatırlatıcı gelmiyor."

"Olsun ya. Sonuç olarak şu an karakoldayız."

Başımla onu onayladığımda amcamın odasının önüne gelmiştik. Kapıyı bir iki kez tıklattım ve kapıyı açtım. Amcam masasının başında bizi gördüğünde ayağa kalktı. "Hoş geldiniz çocuklar, geçin oturun."

Arkamı dönüp Selim'e gelmesini işaret ettiğimde odanın içine girdik. Amcam eliyle masanın önündeki iki sandalyeyi işaret etti. "Oturun bakalım."