Sanal Aşk 1 | Texting

24- İlk Öpücük

Hoş geldiniz :)

Medya: Selim ve Alya 💞

Keyifli okumalar 👼🏻

Kordon boyu yürürken etrafıma bakınıyordum. Selim ile burada buluşacağımız konusunda sözleşmiştik fakat etraf insan doluydu. Yine virüsü takmayan insanlar vardı.

Aslında dışarıda gezmelerine laf etmiyordum. Sonuçta ortada bir yasak yoktu ve ben de geziyordum. Ama ne olursa olsun insan maske takmaz mıydı ya?

Selim'i gördüğümde heyecanla yanına oturdum. Denizin kenarına oturup ayaklarını aşağıya sallamıştı. Burası insanlardan biraz daha uzak bir yerdi neyse ki.

"Selam!"

Başını bana çevirip gülümsedi. Bunu kısılan gözlerinden anlamıştım. "Hoş geldin güzelim."

Oturdum ve maskemi indirdim. "Bugün çok sıcak değil mi?"

"Evet," dedi ve alnındaki terleri sildi. "Düne göre 4 derece daha sıcak."

"Ortalık yangın yeri gibi... Ee, anlat. Nasılsın?"

"Nasıl olayım, iyiyim. Az önce annemlerle konuştum. Uzun zamandır konuşmamıştık. Ne kadar iyi geldiğini anlatamam. Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim. Mert'in doğum günüydü bugün. Oradan geliyorum aslında."

"Mert... O çocuk sana çok fazla değer veriyor."

Başımı sallayıp tebessüm ettim. "Çok iyi bir dostluğumuz var. Aslında Mavi ile de güzel anlaşıyorlar ama bizim aramızdaki daha farklı bir şey."

Maskesini indirdi ve merakla yüzümü inceledi. "Nasıl yani?"

"Yani... Aslında Mert'in ikiz kız kardeşi varmış. Ama kendisini ortaokul mezuniyet törenindeyken kaybetmiş. Trafik kazası. Biz Mert ile lisede tanıştık, biliyorsun. Onunla tanıştığımız ilk an, onun kardeşine çok benzediğimi söyledi bana. Fotoğrafını gösterdi... İnan bana, görsen ağzın açık kalırdı Selim. Böyle bir benzerlik yok."

"Benzerliğinizden dolayı seni ikizi yerine koydu yani?"

"Evet. Bu yüzden beni Mavi'den ya da diğer arkadaşlarından hep bir tık üstte tutar."

"Şimdi anlıyorum Özge konusunda bana neden bu kadar sert tepkiler verdiğini. Seni kardeşi gibi gördüğünden söz etmişti ama böyle bir hikaye beklemiyordum. Etkilendim."

Özge'nin ismini duyunca istemsizce tüylerim diken diken olmuştu. Bu yaz gününde kollarımı ovuştururken gözlerimi kaçırdım. "O kızdan bahsetmesek?"

"Ah, tabi... Pardon."

"Önemli değil. Annenlerle konuştuğunu söylemiştin. Nasıllarmış?"

Annesinin lafı geçince gözlerinde bir parlama oluştu. Heyecanlı bir şekilde yerinde kıpırdandı ve anlatmaya koyuldu.

"İyilermiş. Başta annem biraz ağladı tabi. Bu zamana kadar bizim en uzun konuşmama süremiz iki gündü ama biz neredeyse bir aydır hiç arayıp soramadık birbirimizi. Hepsi o kız yüzünden...! Babamla da konuştum. Hepsini o kadar özlemişim ki anlatamam Alya."

Selim'in üzerine oturan çocuksu heyecana gülümsedim. Selim kesinlikle ailesine aşık bir adamdı. Bu su götürmez bir gerçekti.

"Bir de şarkının durumunu sordular. Sana da bahsetmiştim hatta."

"Aa, evet." Dedim merakla. "Onu da soramadım hiç. Ne yaptın o işi?"

"Çok az kaldı bitmesine. 26 Temmuz'a kadar bitirmeyi planlıyorum."