"𝑴𝒚 𝑭𝒂𝒃𝒍𝒆𝒔" 3 (𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎𝚍)

25𝚃𝙷 𝙵𝙰𝙱𝙻𝙴: 𝚃𝙰𝙶𝙰𝙻𝙾𝙶

"Ang Kwento tungkol kina Napigsa at Nasirib"

Noong unang panahon, may dalawang binatang napadpad sa isla ng Agtintinnulong na kanilang pinangalanan.

Silang dalawa ay magkapatid at silang dalawa lang talaga ang tao doon.

Silang dalawa ay hindi magkaayos dahil sa pinagbibintangan nila ang isa't-isa kung bakit sila napunta sa islang iyon.

Sila ay aksidenteng napunta roon sa isla dahil tinangay sila ng higanteng daluyong bunga ng masamang panahon.

Dahil sa daluyon, hindi nila nakontrol ang kanilang bangka hanggang sa bumangga sila sa mga malalaking bato habang papunta sila doon sa isla.

Noong nakapunta na sila sa isla ay sirang-sira na ang kanilang bangka kaya naman wala na silang gagamitin para bumalik sa kanilang lugar.

Tinignan nilang dalawa kung nasaan na sila pero walang nakalagay na larawan ang islang ito.

Kaya naman, pinangalanan na lamang nila itong Isla ng Agtintinnulong dahil ito ang kanilang apelyido at silang dalawa ang unang nakapunta sa islang ito.

Pagkatapos non ay pinalibutan sila ng mga buhay na bato.

Oo, buhay na bato at anumang bagay na nakakalat sa isla.

Dahil dito ay tumakbo sila sa Isla at natakot hanggang sa nalaman nila na ang lahat ng mga bagay doon ay mababait na nilalang.

Ang ikinatatakot lang nila ay baka may mababangis na hayop doon.

Naisipan nina Napigsa at Nasirib na tumira muna doon sa Isla ng Agtintinnulong.

Ang una nilang naisip ay ang gumawa sila ng kanilang bahay sa isla.

Ngunit dahil sa hindi sila magkaayos at magkasundo na dalawa ay naisip nilang kanya-kanya silang gumawa ng kanilang bahay.

Linagyan nila ng linya ang buhangin, ibig sabihin, may sarili na silang pagitan.

Pati ang buhangin ay nagtaka sa linya ng kanyang mukha.

Si Napigsa ay sa kabila at si Nasirib rin sa ibang kabila.

Nag-usap nga silang dalawa na hindi sila lalampas sa linya sa buhangin dahil mayroon na silang pagitan.

Sumang-ayon sila sa isa't-isa at wala sa kanila ang lumabag sa pamamagitan ng paglampas sa linya.

Ito nga ang kanilang ginawa dahil hindi nga sila magkaayos.

Bago sila gumawa ng kanilang bahay ay naghanap muna sila ng makakain dahil hindi pa sila nag-umagahan.

Si Napigsa ay naghanap sa kagubatan ng pagkain. Pero imbes na maghanap siya ay ang puno ng saging na mismo ang nagbigay sa kanya ng kanyang bunga sa pamamagitan ng paghulog ng mga bunga nito.

Masaya si Napigsa dahil imbes na maghanap siya ay mismong ang puno ng saging na ang nagbigay sa kanya.

Nagpasalamat naman si Napigsa dahil sa saging. Dahil dito ay lumakas nanaman ang kanyang katawan.

Napatanong ang puno ng saging kung bakit parang hindi sila magkaayos ni Nasirib.

Ang sinabi naman ni Napigsa ay labas siya sa sitwasyon nilang dalawa kaya naman hindi na nakialam ang puno ng saging sa kanila.